اوستا با تصنیف مجموعة «روش تحقیق» بر آن است که بار مصطلحات را از دوش تحقیق بردارد و بیرون از پرده های جادویی و فریبای «الفاظ» حرمت «معانی» را عزیز دارد. او همواره از دو گروه می نالد؛ ادیبانی که دربند قوانین و دستور زبان (تلفظ کلمات)اند نه در اندیشة معانی و داعیه داران معانی که ترکیب موسیقی کلمات و تألیف هندسی الفاظ را به هیچ می گیرند، لیکن نه همین راهی از عالم صورت به معنی دارند، که یکسر از هر چه ادراک بیگانه اند و ناآشنا...
کنگره :
PIR7962 /و5د9 1392
شابک :
978-600-175-477-7
شابک دیجیتال :
978-600-03-2457-5