کتاب زیارتنامه پیامبر (ص)

زیارت نبی اعظم (ص) یکی از عبادات شرعی و از جمله مستحبات موکد در شریعت اسلام شمرده می شود. نگاهی گذرا به منابع روایی شیعه و سنی، نشان از گستردگی احادیث درباره استحباب، فضیلت و ثواب زیارت پیامبر اکرم (ص) دارد. در روایتی از رسول خدا نقل شده است: “من زار قبری وجبت له شفاعتی؛ هر کس قبر مرا زیارت کند، شفاعت او بر من لازم می گردد”. به امیرالمومنین علی (ع) نیز فرمودند: “ای علی، هر کس که مرا در زمان حیات یا مرگم زیارت کند یا تو و فرزندانت را در زمان حیات یا پس از مرگ زیارت کند، من ضمانت می کنم که او را از اهوال و شداید روز قیامت نجات دهم تا آن که او را هم درجه خودم می گردانم”. بی شک، هم درجه شدن با پیامبر اکرم (ص) بدون حساب و برنامه نیست، بلکه سنخیت روحی، اخلاقی و معنوی لازم دارد و این سنخیت باید در دنیا کسب شود. اصل زیارت، توجه به مقام زیارت شونده، تامل در متن زیارتنامه و تلاش در تهذیب و تزکیه نفس، می تواند در ایجاد این سنخیت و تتمیم و تکمیل آن کمک کند.
هر چند زیارت حضرت رسول (ص) با حضور در حرم شریف نبوی، آثار و برکات بسیاری به همراه دارد، لکن برای کسانی که توفیق حضور در کنار مرقد منور آن حضرت را ندارند، سفارش به زیارت از راه دور شده است. اسحاق بن عمار از امام صادق (ع) روایت می کند که فرمود: “به مدینه بروید و بر پیامبر اکرم (ص) سلام بدهید، هر چند که سلام و درود از راه دور نیز به آن حضرت می رسد". یکی از اعمال روز هفدهم ربیع الاول سالروز ولادت خاتم الانبیاء (ع)، زیارت آن حضرت است که متن این زیارت، در کتاب شریف مفاتیح الجنان تحت عنوان “زیارت حضرت رسول از بعید” نقل شده است. همانگونه که پیش از این بیان شد، زیارتنامه ها مشتمل بر معارف نابی است که دقت در مضامین آنها می تواند زمینه ساز هدایت و کمال انسان باشد. زیارتنامه رسول اکرم (ص) نیز از این قاعده مستثنی نیست، از این رو در ادامه این نوشتار، به توضیح اجمالی برخی از معارف مندرج در این زیارتنامه می پردازیم.