کتاب تاریخ مشروطه ایران نوشته احمد کسروی، منتشر شده در انتشارات امیرکبیر است و یکی از مهمترین منابع تاریخی درباره انقلاب مشروطه ایران است. این کتاب برای اولین بار در سال ۱۳۱۹ خورشیدی منتشر شد و به بررسی وقایع و تحولات انقلاب مشروطه از سال ۱۲۸۴ تا ۱۲۸۸ خورشیدی میپردازد.کسروی در این کتاب به تحلیل عوامل بیداری ایرانیان و پیدایش جنبش مشروطهخواهی میپردازد و نقش شخصیتهای مختلف و رویدادهای مهم آن دوران را بررسی میکند. او همچنین به نقد و بررسی دلایل ناکامی جنبش مشروطه و تلاش برای شناساندن قهرمانان واقعی این جنبش میپردازد. این کتاب توسط انتشارات امیرکبیر در قطع وزیری منتشر شده و همچنان یکی از منابع معتبر و مورد استفاده پژوهشگران و علاقهمندان به تاریخ معاصر ایران است.احمد کسروی انگیزههای زیر را برای نگارش این کتاب برمیشمرد:
- بررسی رازهای ناکامی جنبش
- شناساندن قهرمانان راستین و پیشگیری از واژگونه نمایی تاریخ
- پیشگیری از چسباندن این جنبش به بیگانگان
- یادآوری کوشش کسانی که در آینده کنار گذاشته شدند
- پیشگیری از نوشته شدن تاریخ میهن به دست بیگانه و سرانجام درد فراموشی ایرانیان. این کتاب به عنوان یکی از برجستهترین اسناد نوشته شده درباره رویداد مشروطه و چند و چون آن، حتی در زمانی که نوشتههای کسروی ممنوع شمرده میشد، همچنان منبعی معتبر برای پژوهشهای تاریخی است. کسروی که خود در زمان انقلاب مشروطه و محاصره تبریز ساکن این شهر بود، بسیاری از وقایع را از نزدیک روایت میکند.
می نشست و پیوستگی با تهران همیشه در میان میبود از این رو با همه دوری از چیزهایی در پایتخت رخ میداد و مایه بیداری مردم میشد ناآگاه و بی بهره نمیماند ار این سوی انگیزههایی برای بیداری خ.د این را در میان میبود که نزدیکیاش به قفقاز و خاک عثمانی باشد و این ها آمادگی و بیداری آذربایجانیان را بیشتر میگردانید.