کتاب اصلاحات ارضی در ایران نوشته آن کاترین سوینفورد لمتون با ترجمه مهدی اسحاقیان منتشر شده است. این کتاب به زمینههای اجتماعی-سیاسی و اقتصادی میپردازد که منجر به اصلاحات عرضی ایران در نیمۀ اول دهۀ 40 شمسی شد.
خانم لمتون با ترجمه و انتشار کتاب «مالک و زارع در ایران» که مطالعه جامع و نظاممندی از سیر تحول نظام زمینداری در ایران است، از نیم قرن پیش در جامعه کتابخوان و علاقهمندان به تاریخ این مرز و بوم شناخته شد. به حق میتوان گفت این کتاب از زمان انتشار تاکنون، همچنان اثری بیبدیل، ماندگار و ارزشمند باقی مانده است؛ خصوصاً از نظر روش پژوهش و استفاده از منابع موجود، بابی نو فراروی پژوهندگان این عرصه گشود.
کتاب اصلاحات ارضی در ایران اثر دیگر وی در سال ۱۹۶۹ / ۱۳۳۸ پس از چند سفر که خود در مقدمه کتاب یادآور میشود، در جریان اصلاحات ارضی و برپایه گزارشهای عینی مؤلف تهیه شده و نگارش یافته است. این کتاب گذشته از آن که میتوان آن را ادامه کتاب «مالک و زارع در ایران» و به عبارتی جلد دوم آن دانست؛ چون بررسی مشروح و مفصلی از اجرای اصلاحات ارضی طی سالهای ۱۳۳۰ - ۱۳۳۵ از کل مناطق کشور به دست میدهد و به ندرت میتوان در منابع فارسی مربوط به اجرای اصلاحات ارضی چنین گزارشی یافت، از این جهت در زمره منابع پایه به شمار میرود.
کتاب اصلاحات ارضی در ایران حاوی مقدمهای کوتاه، هفده فصل، یک فصل پینوشت که مروری بر رئوس کتاب است؛ و فصلی که به توضیح لغات و اصطلاحات تخصصی یا واژه های متعارف و روشهای مرسوم در مناطق مختلف کشور اختصاص دارد.
پرنفوذترین و پرجمعیتترین ایلهای فارس قشقاییهایی هستند که ترکاند و به زبان ترکی سخن میگویند. بهارلو و اینانلو ایلهای همپیمان ایل خمسه که هر دو اصلاً ترکاند، اکنون جمعیتشان کاهش یافته است و ساکن شدهاند. ایل عرب خمسه همچنان که از این نام بر میآید اصل و نسب عربی دارد. شماری عشایر عرب در کرانههای ساحلی خلیج فارس ساکناند.
خوزستان یا عربستان همچنان که به این نام به کار برده میشد، معروف است، عمدتاً از دشتهای آبرفتی تشکیل میشود که رودهای بزرگی همچون کرخه و رودخانههای کوچکی مثل جراحی و هندیجان آن را آبیاری میکنند و تپههای خاکی با دانباشتی که در بهار اگر باران ببارد، چند صباحی از گیاهان تنک و نازک پوشیده میشود، منظره کوههای استان رو به شمال و شرق است.