کتاب دنیا مال من است، اثر محمدرضا یوسفی با تصویرسازی کریم نصر؛ با زبانی ساده و روان به روایت ننه سلیمه و نوهاش گلجان پرداخته که به موضوعاتی مانند «خودباوری، تلاش برای رسیدن به اهداف و اهمیت دوستی و همکاری» میپردازد. داستانهای نویسنده کتاب حاضر «پیامهای اخلاقی و آموزشی مهمی» را برای مخاطبان به ارمغانمیآورد.
ننه سلیمه تو دار دنیا فقط یک نوه داشت به اسم گلجان. اهل آبادی همه میدانستند که ننه سلیمه، گلجان را به اندازهی جانش دوست دارد. ننه سلیمه از شیر گاوش برای گلجان ماست و پنیر درست میکرد. از پر مرغ و خروسش برای گلجان متکا درست میکرد. پشم گوسفندش را میریسید و برای گلجان کلاه میبافت. گلجان را سوار الاغ میکرد و دور تا دور آبادی میگرداند.
مردم آبادی به گلجان میگفتند: «چشم و چراغ ننه سلیمه»
ننه سلیمه پیرترین زن آبادی بود. اگر جوانی میخواست عروسی کند، ننه سلیمه به خواستگاری میرفت.
اگر بین دو نفر از اهل آبادی دعوا میشد، ننه سلیمه آنها را آشتی میداد. اگر کسی مریض میشد، ننه سلیمه با گل و گیاه، او را دوا درمان میکرد. ننه سلیمه شریک غم و رفیق شادی اهل آبادی بود. و همیشه میگفت: «خدا را شکر، من دیگر چیزی کم ندارم، دنیا مال من است».. .