کتاب«ستارههای بلوچ»؛ خاطرات روحانی مدافع حرم، عباس نارویی از حضور نبویون در نبرد سوریه، نوشته «محمد محمودی نورآبادی» است.
ستارههای بلوچ، اثری است با ژانر خاطره که شیخ عباس نارویی آن را روایت میکند. درواقع این اثر را باید در قالب «خاطرات دیگر نوشت» دید.
محمودی نورآبادی با سفر به دو سرزمین سوریه و بلوچستان، بهخوبی از عهدهی پردازش دو بوم و اقلیم متفاوت برآمده است. روایت گری دقیق و ظریف عباس نارویی هم به کمک قلم نویسنده آمده و این کار را خواندنی کرده است. بهویژه که نویسنده تلاش کرده در دیالوگها لحن و گویش شخصیتها را متکی بر گویش قومی بلوچ حفظ کند. همچنین مخاطب غیر بلوچ با ضربالمثلهایی مواجه میشود که شاید تا حالا معادل بلوچی آن به گوشش نخورده باشد.
«بعد از نماز ظهر و عصر، میبایست از ایرانشهر راهی زاهدان میشدیم؛ جماعتی که قرار بود عنوانی نو و تازه را در دفتر ادبیات مقاومت وارد کند. تا آن روز، حزبالله لبنان، زنبیون پاکستان، فاطمیون افغانستان، حیدریون عراقی، و مدافعان حرم از اقصی نقاط ایران، عنوانهایی بودند که در رسانهها و بین مردم دنیا، شاخههای گوناگون محور مقاومت شناخته میشدند؛ محوری که شکل گرفته و مصمم بود کمر تکفیری و داعشی بیرحم را بشکند و ننگ این شجرهی خبیثه را از دامن اسلام پاک کند. حالا ما بلوچها، اعم از شیعه و سنی، داشتیم تحت عنوان نبویون، راهی شام میشدیم تا به مدد الهی، گلوی خشونت و ظلم و خوشخدمتی به استکبار را بفشریم و خفه کنیم.»