کتاب حضرت صالح علیه السلام به قلم محمدرضا عابدینی، یکی از کتابهای مجموعه سیرۀ تربیتی پیامبران است. این مجموعه زندگانی نورانی انبیا را در اوج نقطه کمالشان مینگرد و از میانه هزار نکته اجتماعی و فرهنگی، برخی از آن را برای کسانی بازگو میکند که دوست دارند زیبا زندگی کنند.
در پنجمین دفتر نیز به سراغ درسهایی از شیوه زیستن حضرت صالح(ع) رفتهایم؛ پیامبری که بیشتر ما ماجرای ناقهالله را از معجزات او در قرآن خواندهایم و مرارتهای ایشان را در برابر قوم ثمود به یاد داریم. اینک می خواهیم شخصیت ایشان را بیشاز پیش بررسی کنیم و به خاطر بسپاریم.
حضرت صالح علیه السلام نیز مانند حضرت هود علیه السلام از انبیای پیش از تاریخ است؛ یعنی تاریخ مضبوط و مکتوبی از آن دوره وجود ندارد، حتی در تورات نیز یادی از حضرت صالح علیه السلام نشده است. بیش از هشتاد آیۀ قرآن کریم درباره حضرت صالح علیه السلام است که اهمیت سرگذشت ایشان برای امت خاتم را نشان می دهد.
در قرآن کریم، آیات فراوانی درباره ده یا یازده نفر از پیامبران آمده است که از میان آن ها، پنج نبی اولوالعزم اند. پس از پیامبران اولوالعزم، حضرت هود و صالح و یوسف علیهم السلام بیشترین انبیای مطرح شده در قرآن هستند که نشان دهندۀ نقش آنان در زندگی ماست؛ ازاین رو باید توجه ما به این انبیای بزرگوار بیشتر باشد. اگر این انبیا آن چنان که شایسته است در میان ما شناخته شده نیستند، دلیل نمی شود که ما از شناخت زندگی آنها غفلت کنیم. بررسی زندگانی آنان، تابعِ قرآن است؛ یعنی سعی کنیم میزان آگاهی ما از این انبیا، به گونه ای باشد که قرآن به این مسئله پرداخته است.
در کتاب های تاریخی، نقل صحیح زیادی درباره این انبیا وجود ندارد، مگر همان مقداری که در قرآن هم آمده یا قرآن آن را تأیید کرده است. اگر مطالب مطرح شده دربارۀ انبیا را به ذهن بسپاریم، به بیش از یک سوم آیات قرآن کریم علم مفهومی پیدا کرده و با آن ها آشنا می شویم؛ ازاین رو معنای بسیاری از آیات برای ما تبیین می شود. در قرآن کریم بیش از دوهزار آیه دربارۀ انبیای الهی علیهم السلام آمده است.