این سه لیبرالیست

معرفی کتاب این سه لیبرالیست

نئولیبرالیسم از جمله کاتب نوظهور غربی است که توانسته با طرح شعارهایی مانند جهانی‌سازی، نظم نوین جهانی و نسبی‌گرایی اخلاقی مریدانی برای خود دست‌وپا کند. امواج مخرب این کمتب بشری بسیاری از کشورها از جمله میهن عزیزمان را درنوردیده و توانسته برخی جریان‌ها و نحله‌های فرکی، فرهنگی و سیاسی دگراندیش داخلی را به دنبال خود بکشاند و شیفته کند.

براین اساس، تبیین مبانی مکتب نئولیبرالیسم در ابعاد گوناگون معرفتی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و نیز چرایی و چگونگی ارتباط این مکتب با نظام سلطه و سرمایه‌داری برای مخاطب جوان ضرورت می‌یابد. در این رهگذر بی‌شک در پیش گرفتن رویکرد جریان‌شناسانه تاریخی نسبت به مکتب نئولیبرالیسم و نقد اندیشه‌های رهبران فکری این مکتب، یعنی ریچارد رورتی، فردریش فون‌هایک ومیلتون فریدمن خالی از فایده نخواهد بود. شهریار زرشناس در کتاب این سه لیبرالیست اندیشه‌های این سه تن و نیز نحوه بروز لیبرالیسم را بررسی کرده است.

گزیده کتاب این سه لیبرالیست

اعطای جایزه نوبل اقتصاد به فردریش فون‌هایک در سال 1974 را می‌توان نشانه‌ای از بروز چرخش در سیاست‌های حکومت‌های استکباری و سرمایه‌داری غرب مدرن از ایدئولوژی سوسیال دموکراسی به سوی ایدئولوژی نئولیبرالیسم دانست.

در واقع کانون‌های توطئه‌گر ماسونی_صهیونیستی وابسته به کاست حاکمان پهنان جهانی از طریق اعطای جایزه نوبل اقتصاد به فون‌هایک، کمک به ارتقای جایگاه سیاسی و حکومتی برخی از اعضای حلقه مونت‌پلرین، فعال کردن اعضای مکتب شیکاگو و انجام حمایت‌های گسترده رسانه‌ای و تبلیغاتی از آن‌ها، بسترهای ذهنی، روانی و اجرایی برای تبدیل کردن نئولیبرالیسم به ایدئولوژی اصلی و غالب استکبار سرمایه‌دداری مدرن در دهه‌های پایانی قرن بیستم و پس از آن را فراهم کردند.

شهرت‌یابی ناگهانی فون‌هایک و میلتون فریدمن و «مکتب شیکاگو» و اندکی پس از آن ارتقای جایگاه اجرایی «پل ولکر» و نیز قدرت‌گیری مارگارت تاچر و رونالد ریگان را بادی در همین مسیر بررسی کرد.