کتاب جهان خوار pdf

معرفی کتاب جهان خوار

کتاب جهان خوار نوشته علی شعیبی توسط دفتر نشر معارف منتشر شده است. در این اثر، سعی شده است گوشه ای از جنایات آمریکایی ها در ایران و جهان به خوانندگان معرفی گردد تا با سیاست های جهان خوارانۀ آن رژیم فاسد آشنایی پیدا کنند.

شعار مرگ بر آمریکایی که سال هاست سر می دهیم، فریادی است در برابر سال ها ظلم آمریکایی ها به مردم جهان که از قلب انسان ها بر زبانشان جاری می شود. آمریکا در پی سال ها غصب، غارت، قتل عام، نژادپرستی، خیانت، بی رحمی، طمع کاری، شرارت و فتنه انگیزی، شکنجه، دخالت، ترور، تزویر و... کارنامه ای سیاه از خود به جا گذاشته است. هنگامی که بر آمریکا مرگ می فرستیم، منظورمان مرگ بر مردم آمریکا نیست. منظور ما مرگ بر سیاست های پلید این کشور است.

گزیده کتاب جهان خوار

در جهان دو کشور از نظر قدرت نظامی از کشورهای دیگر قدرتمندتر بودند و بیشترین تأثیر را بر کشورهای دنیا گذاشته بودند. نام آن دو کشور «آمریکا» و «شوروی » بود. همۀ کشورهای دنیا خود را طرفدار یکی از این دو کشور می دانستند و از سیاست های آن ها پیروی می کردند. به طرفداران آمریکا «بلوک غرب » و به طرفداران شوروی «بلوک شرق» می گفتند.

کشور ویتنام سال ها تحت سلطۀ فرانسوی ها بود؛ اما بعد از جنگ جهانی دوم ویتنامی ها توانستند با مبارزه و مقاومت جانانۀ خود کشورشان را از چنگال استعمار فرانسه خارج کنند و روی پای خود بایستند. فرانسوی ها مجبور شدند ویتنام را به مردمش پس بدهد؛ ولی قبل از رفتن آن کشور را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم کردند. مسئولان ویتنام شمالی طرفدار شوروی بودند و جنوبی ها طرفدار آمریکا. همین اختلاف باعث شروع جنگ داخلی در ویتنام شد؛ جنگ شمالی ها و جنوبی ها.

آمریکا سریعاً دخالت کرد و خود را به ویتنام رساند و به طرفداری از جنوبی ها وارد جنگ شد. آمریکایی های خشن با ارتش بزرگ که شامل دویست هزار نفر ارتشی بود، وارد ویتنام شدند. آن ها در مدت سه سال بیش از صد هزار حملۀ هوایی علیه مردم ویتنام انجام دادند و بیش از دو و نیم میلیون تُن بمب بر سر ویتنامی ها ریختند. در این حملات پانصد هزار ویتنامی کشته شدند.

در برابر دخالت های ارتش تا بُن دندان مسلحِ آمریکا، گروهی از مردم که نامشان را «ویت کُنگ » گذاشته بودند، ایستادند و مبارزه کردند. سربازان آمریکایی به دنبال «ویت کُنگ » به روستاهای جنگلی هجوم می بردند و مردم آن روستاها را به فجیع ترین شکل شکنجه می کردند و می کشتند. در یکی از این حملات، ارتش آمریکا به روستایی یورش برد که هیچ خطری برای آمریکایی ها نداشت؛ زیرا مرد جوانی در آن روستا باقی نمانده بود و فقط پیرها و زنان و کودکان در آنجا زندگی می کردند. فرماندۀ ارتش به سربازانش دستور داده بود که هیچ کس زنده نمانَد و حتی مرغ های دهکده را نیز بکشند.