دین مجموعهای به هم پیوسته از سه عنصر مهم عقاید، اخلاق و احکام است. متون و منابع دینی همگان را به ضرورت یادگیری احکام و اهمیت آن راهنمایی کردهاند. بر این اساس طلاب و دانش آموختگان حوزههای دینی پا به میدان گذاشتهاند و تلاش میکنند که عموم مردم را به سمت یادگیری احکام جذب کنند. در این میان نقشها و روشهایی که به کار برده میشوند بسیار مهم است و نقش اشتها آوری برای تشویق مردم به آموزش احکام را دارد. کتاب اسلوب مسئلهگویی مهارتهای طلبگی35 روشها و غالبهای مناسب برای بیان احکام را به طور مختصر مفید و جذاب برای طلاب جوان بیان میکند.
اصل اعتمادسازی
اعتمادسازی رکن آموزش است و چنانچه در این رکن خدشهای وارد شود، اهداف آموزشی به طور کامل محقق نمیشود. این اصل کلیدی با رعایت امور زیر تحقق مییابد.
1: داشتن تسلط علمی بر محتوا و مبانی احکام و قدرت پاسخگویی به سوالهای فقهی
تسلط بر احکام، نقشی بسیار مهم دارد، زیرا هرچند مسئلهگو با استقاده از روش و قالب و جاذبههای هنری توانمند باشد، اگر محتوای شرعی را که اصل و هدف است، به طور کامل نداند، مخاطب بهره علمی نخواهد برد، به عبارت دیگر، در موفقیت مربی احکام و مسئلهگو توجه به سه ضلع احکام شرعی بسیار مهم است:
1_ محتوای احکام
2_ روشها، قالبها و جاذبههای هنری و توانمندی در ارائه
3: تسلط بر مبانی احکام شرعی
امیرالمومنین(ع) میفرماید: « ای جوینده دانش، همانا برای دانشمند سه نشانه وجود دارد: تسلط علمی، بردباری و سکوت».
استاد احکام باید روی احکامی که میخواهد بیان کند تسلط علمی داشته باشد تا بتواند به طور نسبی به بیشتر سوالهای مخاطبان خود پاسخ دهد. البته لازم نیست یک استاد فیالمجلس به هر پرسشی جواب دهد، ولی نباید به گونهای باشد که اغلب سوالهای مخاطب را بیپاسخ بگذارد. بنابراین همانگونه که یک استاد باید به روشها و قالبهای تدریس احکام مسلط باشد، باید بر مواد و محتوای احکام نیز چیره باشد تا بتواند مطالب خوبی را بیان و با بیانی خوب مطالب را القا کند.