کتاب اینجا آخر دنیاست نوشته محمدصالح طیبنیا و در نشر مهرستان به چاپ رسیده است. موضوع مرگ و اعتقاد به معاد جزء اصول اعتقادی مسلمانان و زیربنای تمام ادیان و آیینهای آسمانی است. آیین بدون معاد، بسان کاخ بیاساسی است که قطعاً فرومیریزد؛ زیرا دین برنامهای است که برای هدایت بشر بهسوی کمال فرستاده شده است و هر برنامهای بدون داشتن ضمانت اجرایی، کاری بیهوده است.
ضمانت اجرایی دستورهای الهی، ایمان به زندگی پس از مرگ و رویارویی با پاداش و کیفرهای اعمال است. هیچچیز در انسان مانند یاد مرگ، خودکنترلی در برابر گناه ایجاد نمیکند؛ ازاینرو در آیات و روایات به اشکال گوناگون دراینباره صحبت شده است، ازجمله در خطبۀ غراء نهج البلاغه. سیدرضی میگوید: این خطبه بهلحاظ بلاغت و تعجببرانگیزی الفاظ و بلندی مفاهیم، به غراء، یعنی درخشان مشهور شده است.
مرتبۀ خداوند متعال از همۀ مخلوقات برتر است؛ زیرا نیروی محرک و قدرت انجام کارها را در مخلوقاتش ایجاد میکند و موانع آنها را برطرف میسازد. روشن است این نوع برتری که امام(ع) در اینجا مطرح میکنند، برتری فیزیکی نیست؛ بلکه اعتلای ذات و صفات خداوندی است؛ چرا که خداوند از داشتن صفات عالمِ امکان مبرّاست.