کتابچه حاضر، سلسله گفتارهای حجت الاسلام و المسلمین فلاح شیروانی، به عنوان درآمدی بر دیدگاهها و باورداشتهای اسلامی _ انقلابی میباشد. کتاب در انتشارات پژوهشکده باقرالعلوم (ع) به چاپ رسیده است.
جوهر اصلی در مکتب امام بزرگوار ما، رابطهی دین و دنیاست؛ یعنی همان چیزی که از آن به مسألهی دین و سیاست و دین و زندگی هم تعبیر میکنند. امام در بیان ارتباط دین و دنیا، نظر اسلام و سخن اسلام را به عنوان مبنا و روح و اساس کار خود قرار داده بود.
اسلام، دنیا را وسیلهای در دست انسان برای رسیدن به کمال میداند. از نظر اسلام، دنیا مزرعهی آخرت است. دنیا چیست؟ در این نگاه و با این تعبیر، دنیا عبارت است از انسان و جهان. زندگی انسانها، تلاش انسانها، خرد و دانایی انسانها، حقوق انسانها، وظایف و تکالیف انسانها، صحنهی سیاست انسانها، اقتصاد جوامع انسانی، صحنهی تربیت، صحنهی عدالت؛ اینها همه میدانهای زندگی است. به این معنا، دنیا میدان اساسی وظیفه و مسئولیت و رسالت دین است. دین آمده است تا در این صحنهی عظیم و در این عرصهی متنوع، به مجموعهی تلاش انسان شکل و جهت بدهد و آن را هدایت کند.
آفت دوم، سرگردانی است. هنگامی که فردی بمباران اطلاعاتی بشود، متلاشی بشود و به تشویش برسد، یعنی خودش را از دست بدهد؛ دیگر هیچ کسی نمیتواند این آدم را درمان کند. باید به این نکته دقت کرد و عاقلانه کار کرد؛ وقتی انسان کارِ فکری و معرفتی میکند، نباید عقلش را در خانه بگذارد؛ بلکه باید همراهش باشد! به گونهای رفتار نکند که فکرش متلاشی بشود، یعنی دیگر پایگاه معرفتی نداشته باشد.