مجموعه مرزبانی مهدوی، نوشته دکتر عبدالحسین فخاری و شامل متون کوتاه و متنوعی در راستای خدمتگذاری به آستان مقدس امام عصر (عج) است.
زندگی مهدوی، اندیشه مهدوی، گفتمان مهدوی، معارف مهدوی، یاوری مهدوی، انتظار مهدوی و اخلاق مهدوی به ترتیب کتابهای این مجموعه را تشکیل میدهند. نشان زرین و زیبای مرزبانی، آنگاه بر بازو یا سرشانه مرزبانان مهدوی مینشیند که فکر و ذکر و سلوک و حرکات و سکنات آنها رنگ و بوی مهدوی گرفته باشد؛ خدمت به آستان مقدس آقای آفرینش که افتخار اولیای الهی است، آرمان مرزبانان است و آنها حاصل نمیشود مگر آنکه لحظهها و جلوههای زندگی، بینشها و اندیشهها، گفتمانها و تحلیلها، از شمیم عطر و یاد امام مهربانی معطر شده باشد. هر یک از کتابهای این مجموعه نگاهی است به این خوانش از امامت و مهدویت که تقدیم شیفتگان حضرت محبوب میشود. این کتاب حاوی 120 عنوان از مباحث روز در موضوعات قرآنی، اجتماعی، اعتقادی است تا نشان دهد وقتی اعتقاد مهدوی در جان منتظران بنشیند، نمودش در اندیشه آنان نسبت به مسائل مختلف چگونه خواهد بود. گفتمان در فرهنگنامه ها، همسنگ گفتار، سخن، مقال، مکالمه، خطابه و حتی درس و بحث نهاده شده است. یادداشت های کتاب گفتمان مهدوی در بیشتر مقوله های زندگی نوعاً به سبک گفتم و گفت به نگارش آمده و در موضوعات قرآنی و اجتماعی و اعتقادی توسط ویراستار محترم طبقه بندی شده است تا تقدیم محضر شریف شما همراهان شود. نگاه مرزبانی مهدوی به جامعه منتظران و مرزبانان مهدوی است که در روزگاران غیبت، اندیشه ای جز یاوری مولای غریب شان ندارند و به رضایت او از خویش در صحنه های مختلف زندگی می اندیشند. آنان تلاش دارند از یاد او غافل نشوند و به گونه ای زندگی کنند که خشنودی آن عزیز را کسب نمایند. این طرحواره، می کوشد قرائت زنده از مهدویت را برای مهدی باوران ترسیم نماید که امام حضوری زنده در زوایای زندگی منتظران دارد. امید است نام همه ما در زمره گسترش دهندگان فرهنگ مهدوی، ثبت دفتر پروردگار شود. رضایت مولایمان حضرت ولی عصر ارواحنا فداه و تعجیل ظهورش را از خداوند مسئلت داریم.
کنار روضهٔ شریف نبوی نشسته بودم که دیدم آن فرد مادی و دوستش آمدند و مشغول صحبت شدند. شنیدم که به انکار خدا پرداختند و آفرینش جهان را مولود تصادف شمردند. در خشم شدم و گفتم: ای دشمن خدا! آیا در وجود خود نیندیشیدی که چگونه خداوند در کمال نظم و تدبیر، تو را آفریده و متحوّل ساخته و به سامان آورده است؟ ابن ابی العوجا گفت: ای مفضّل، اگر از یاران جعفر بن محمّد (امام صادق) هستی، او هرگز با ما چنین سخن نمیگوید و با شیوهٔ تو با ما مجادله نمیکند. او سخنان ما را بیش از آنچه شنیدهای، شنیده است ولی در مقام گفتگو هرگز دشنامی به ما نداده است. او همواره بردبار، باوقار و عاقل و استوار است. به سخن ما گوش فرا میدهد، کلام ما را میشنود و به حرف ما توجّه میکند. وقتی فکر میکنیم که حجّت و دلیل و مدّعای خود را خوب و کامل گفتهایم، حجّت ما را با دلایلی ساده و خطابهای کوتاه، ابطال میسازد و ما را به پذیرش دلیل خود وادار میکند و عذر ما را منتفی میسازد و دیگر ما نمیتوانیم به او پاسخی بدهیم. پس اگر از اصحاب او هستی همچون او با ما سخن بگو!
گفتگوهای اندیشگی به شیوهٔ مناظره و جدال احسن، ریشه در آموزههای قرآنی و سنّت نبوی و سیرهٔ ائمّه دارد. آن بزرگواران در کمال متانت و آرامش و وقار و ادب، با دگراندیشان به گفتگو پرداخته و آن ها را مجاب کرده و ناگزیز به پذیرش منطق وحیانی مینمودند.