کتاب مردی که تعطیلی نداشت نوشته محسن مومنی است که توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است. دکتر محمدحسین فرج نژاد طلبه مجاهد و اندیشمند خستگی ناپذیر در شب عید قربان 29 تیر 1400 به همراه خانواده اش آسمانی شد. عشق به سربازی امام زمان او را بر آن داشت تا در سنین نوجوانی، مدرسه تیزهوشان یزد را رها کرده و عازم حوزه علمیه قم شود. از همان روزهای اول علاوه بر دروس حوزه، دشمن شناسی و رسانه را نیز با جدیت پیگیری می کرد. برگزاری دوره های متعدد و اردوهای دانش آموزی، طلبگی و دانشجویی را از همان سال های اول طلبگی آغاز کرد. خودش اهل قلم بود و اصرار داشت که شاگردانش نیز دست به قلم شوند. فعالیت های خود را محدود در قم یا یزد نکرده بود، از سیستان و بلوچستان گرفته تا سوریه و یمن، به فکر محرومین و مستضعفان و جهان اسلام بود.
ساعت ها مطالعه و تدریس در زمینه یهودیت، صهیونیسم و رسانه شامه اش را قوی کرده بود. تکیه کلامش به رفقا این بود: «بچه ها بجنبید! وقت کمه. خیلی کار داریم»
روز و شب نمی شناخت. شبانه روز کار میکرد. برای شاگردانش خیلی وقت میگذاشت. خلاصه که فرمانده خط مقدم بود.
شما همگی به آقا مرتضی آوینی ارادت دارید، شهید آوینی هنرش در چه بود؟ در اینکه تحلیلگر سینما بود؟ نه! هنر شهید آوینی این بود که سینما را از منظر یک عقبه فکری و معرفتی می دید.
به نظرم استاد فرج نژاد، راه شهید آوینی را خیلی عمیق تر، قوی تر و دقیق تر حتی از خود شهید آوینی ادامه داد. البته شهید آوینی هم سن زیادی نداشت، شهید آوینی هم در حال شدن بود، نسبت به سنش یک حکیم بود. مرحوم استاد فرج نژاد هم این راه را ادامه داد البته با دغدغه های دین شناختی، فلسفی و فقهی.
نظر دیگران //= $contentName ?>
اگر استاد فرج نژاد رو میشناسید پیشنهاد میکنم مطالعه کنید چون قطعا ابعاد جدیدی از زندگی جهادی ایشون بدست میارید...