در سروش کودکان خرداد 1400می خوانیم:
روزهای پرتقالی
رویای شادمانی
ابر قهرمان ایرانی
جزیره دانش
مراقبت هستم درخت نازنینم
تو آفریدی
نوازش...
به اطرافت نگاه کن! نه از آن نگاه های معمولی و سرسری. منظورم با دقت نگاه کردن است. تعجب کردی؟ بله تورا می گویم. خود خودت را که به مبل لم داده یا روی تخت اتاقت ولو شده ای. یا در پارک کنار خانواده ات مشغول بازی هستی. اصلا چرا راه دور بروم.
از خودت شروع کن! چشمهای نازنینت را ببند و به صداهایی که در سرت پخش می شود، گوش کن! به تصویر آدمهایی که در ذهنت نقش بسته اند، فکر کن! هیچ میدانی دنیای بزرگی وجود دارد؟
سفر به درون جزو آن کارهای مهم است که می خواهیم با هم انجام دهیم. دوست دارم بدانم فکرهایت چه رنگی است، آدم ها را چطور میبینی؟ رویاهایت چه طعمی دارد و چقدر خودت را دوست داری؟ این مرحله اول کارماست. همه را با دقت بنویس و برایمان بفرست.