کتاب دروغ های ساختگی pdf

معرفی کتاب دروغ‌های ساختگی

 جان پیلگر در کتاب دروغ‌های ساختگی به موضوع تحریف جنگ عراق در رسانه‌های مختلف پرداخته است. نام اصلی این کتاب «دروغ‌ها را برایم بگو» برگرفته از شعر مشهور «دروغ‌های ویتنام را برایم بگو» اثر آدرین میچل است.  نویسنده در این اثر ابتدا درباره شیوه‌های دروغ‌پردازی رسانه‌ها درباره حوادث سخن گفته است و پس از یک بررسی جامعه‌شناختی از منظر علوم ارتباطات به موضوع  دروغ‌های رسانه‌ای درباره تهاجم آمریکا و انگلیس به خاک عراق پرداخته است. 

جان پیلگر که به گفته خودش در هیچ‌کدام از کانال‌های تلوزیونی و خبرگزاری‌ها حقیقتی نمی‌یافت، در کتاب دروغ های ساختگی، پرده‌ها را کنار می‌زند و از حقایق سخن می‌گوید؛ از روز اولی که بصره از آنِ آمریکا شد و روز بعدش که بخشی از آن در دست آمریکا بود و پس از آن هم نیروهای صدام در تلاش برای حفظ شهر، غیرنظامی‌ها را می‌کشتند. این کتاب می‌گوید که آنچه‌رسانه‌ها به عنوان «مه جنگ» منتشر کردند. درواقع مه نبود؛ گزارش دقیق رسانه‌ای بود از آن چه باید می‌گفتند و نگفتند و تحریف کردند. شما در کتاب دروغ‌های ساختگی چگونگی روند تبلیغاتی برنامه‌ریزی شده غرب را برای پوشاندن حقایق جنایات بشری دنبال می‌کنید.

گزیده کتاب دروغ های ساختگی

و لفرد اوون، در کی از شعرهای کلاسیک خود با نام «شهد شیرین و گوارای مرگ در راه میهن » که در مورد جنگ اول جهانی سروده، از سربازان جوانی می گوید که محکوم به مرگ بوده اند. همانند گدایان پیری که زیر لحاف کارتنی خود مدفون می شوند و همچون صورت وارفته ی مردی که شرمسار از گناه مات و مبهوت مانده.

به درستی اگر درک شنیدن داشتی، با هر ضربان نبض، جریان حرکت سیال خون را در رگهای او می توانستی بشنوی.دوست من، شاید تو با این هیجان، نتوانی این شکوه بی تابانه را برای کودکان پرشور و هیجان تشریح کنی. باز هم دروغ کهنه؛ مرگ در راه میهن چون شهید شیرین است.به راستی از زمانی که اوون ا ن اشعار را سروده، یعنی کمی پیش از مرگش در خاکریزهای جنگ، چه تحولاتی روی داده؟ در جنگ خل ج فارس سال 1991 هم کشتار سربازان عراقی با شیوه ای مشابه صورت گرفت که شاید بتوان آن را یک کشتار صنعتی نامید. سه گردان از تیپ یکم مکانیزه ی ایالات متحده با نصب چنگکهای برف روبی به تانک ها و ادوات زرهی، مجروحان نوجوان عراقی را در حالی که اغلب آنها هنوز زنده بودند، به طرزی فجیع و اغلب شب هنگام درگودال های هفتاد مایلی دفن می کردند. کلنل آنتونی مورنو، فرمانده یکی از همین گردا نها، در این زمینه تصریح می کند «تا جایی که من می دانم، ما چندین هزارنفر را به هلاکت رساندیم. »ژنرال نورمن شوارتزکوف، فرمانده نیروی زمینی ارتش آمریکا، هم بر این نظر بود که شمار کشته های عراقی نباید شمارش شوند. یکی از دستیاران او دراین باره م یگوید: «در دنیای مدرن امروز که حتی برای یک پیچ گوشتی یا یک میخ هم باید توجیهی وجود داشته باشد، من گمان نمی کنم در نظرات، هیچ دلیل قانع کننده ای برای شمارش دقیق تعداد تلفات عراقیها وجود داشته باشد یا کسی تمایل به انجام این کار داشته باشد. »