نیکی آر. کدی و میشل فوکو از جمله نظریه پردازانی‌اند که سعی در تحلیل انقلاب اسلامی داشتند. کدی انقلاب ایران را مذهبی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی میداند که نارضایتی های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایرانیان، در طول دهها سال، با پیوند توده های عظیم مردم به اسلام و تفسیر جدید از دین که توجیه کننده ایده های انقلابی بود، موجب وقوع آن شد. تأکید بیش از حد بر نارضایتی های اقتصادی حاصل از نوسازی شتابان پهلوی دوم و نیز عدم درک درست از آموزه های تشیع، تحلیل وی را با اشکال بسیاری مواجه می کند. فوکو نیز بر اساس باورهای خود، انقلاب اسلامی ایران را انقلابی پُست مدرن معرفی می کند، و در خلال مسافرت به ایران، قبل از پیروزی انقلاب، در مقالاتی به دفاع از انقلاب اسلامی می پردازد. روشن است که با تفکر پُست مدرن نمی توان به تبیین انقلابی پرداخت که ریشه در اندیشه های ناب شیعی دارد.

گزیده‌ای از کتاب بررسی و نقد تئوری های انقلاب اسلامی ایران (جلد دوم)

انقلاب از مهمترین پدیده‌های اجتماعی است که به ندرت اتفاق می‌افتد، اما به خاطر اهمیتی که دارد، نظریه پردازان بسیاری را به تحلیل ابعاد مختلف آن وادار می‌کند. انقلاب اسلامی ایران نیز با توجه به اینکه از انقلاب‌های بزرگ به شمار می‌آید، مورد توجه و تحلیل بسیاری از نظریه پردازان و پژوهشگران واقع شده است. از جمله این نظریه پردازان که سعی در تحلیل انقلاب اسلامی داشتند، می‌توان به یرواند آبراهامیان و جان فورن اشاره کرد.

صفحات کتاب :

191

کنگره :

JC491‏‫‬‭/‮الف‬2ب4

دیویی :

‏‫‬‭321/094

کتابشناسی ملی :

3061370

شابک :

978-964-531-417-8

سال نشر :

1392