کتاب از ماهیت تا درمان اختلال نقص توجه/ بیشفعالی به قلم اشکان فعلهکار و فاطمه میرزاحسینی، با ارائه راهکارهایی کاربردی به شما کمک میکند تا انرژی و فعالیت بدنی غیرمعمول و بسیار بالای کودکان خود را کنترل و از آن در بخشهای سودمند زندگی شان استفاده نمایید.
فرزندپروری یکی از سختترین وظایف دنیا و در عین حال راهی اساسی برای مهرورزی و برطرف کردن نیاز به عشق است. این وظیفه زمانی سختتر میشود که فرزند به اختلالی مانند بیشفعالی - نقص توجه مبتلا باشد. این بیماری پرورش فرزند را سختتر میکند و والدین را وا میدارد برای پیشبرد کار، تسهیل شرایط، ارتباط مؤثرتر و درمان فرزندشان، در جستوجوی دانش و کسب اطلاعات بالا باشند.
بیماری نقص توجه - بیشفعالی یک اختلال رفتاری رشدی است که عموماً فرد مبتلا به آن توانایی دقت و تمرکز روی یک موضوع را ندارد، یادگیری در او کند و فعالیت بدنی غیرمعمول و بسیار بالایی دارد. با مرور آمار و ارقام پی خواهید برد که اختلال نقص توجه - بیشفعالی یکی از شایعترین بیماریهای عصبی رشدی در دوران کودکی است؛ اختلالی که بر بسیاری از جنبههای زندگی کودک اثر میگذارد و موجب میشود خیلی از کودکان و نوجوانان مبتلا به آن، از زندگیای دور شوند که شایستگیاش را دارند، افزون بر این نظام خانوادهای که کودک مبتلا به اختلال نقص توجه - بیشفعالی دارد، به شدت تحت تأثیر قرار میگیرد و فشار روانی زیادی را متحمل میشود. مطالب مذکور باعث شده اشکان فعله کار و فاطمه میرزا حسینی قدمی هر چند کوچک برای کمک به کودکان بیشفعال و خانوادههایشان بردارند و این کتاب پرکاربرد را به نگارش درآورند.
آنها در این کتاب میکوشند تا اصلیترین موضوعات مربوط به این مبحث را مورد بحث و بررسی قرار داده و به تعداد کثیری از پرسشهای مربوط به این اختلال پاسخ دهند تا درک درستی از اختلال نقص توجه - بیشفعالی در ذهن شما ایجاد نمایند.
فصلهای اصلی این کتاب حاوی علائم و عوامل مختلف، درمانهای مربوطه و مشکلات تحصیلی مرتبط اختلال نقص توجه - بیشفعالی است. همچنین یکی از نکات مهم این کتاب را میتوان بیان روان، سلیس و در عین حال پشتوانههای علمی محکم برای هر خط و جمله آن دانست، به همین خاطر، همه افرادی که با کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه - بیشفعالی در ارتباط هستند، میتوانند از این کتاب به عنوان منبع و مرجعی کاربردی و معتبر استفاده نمایند.
بیتردید محرکها تأثیراتی مثبت بر توجه پایدار و حفظ اقدامات و فعالیتهای کنونی دارند. این داروها بیقراری و فعالیت حرکتی را در کودکان کاهش میدهند. حتی در بسیاری موارد بهبودی توجه کودک به تکالیف درسی آنقدر چشمگیر است که رفتارش عادی به نظر میرسد. همچنین تکانشگری بیشتر کودکانی که دارو مصرف میکنند، تا حد بسیار زیادی کاهش مییابد و مشکلات آنها در پرخاشگری، سروصدا، نافرمانی و مختل کردن نیز کمتر میشود.
این داروها به طور کلی کارکرد اجرایی فرد و در نتیجه توانایی خود تنظیمی او را بهبود میدهند. مطالعات زیادی انجام شدند که نشان میدهند داروهای محرک میتوانند توجه، کنترل رفتاری بدون فکر (تکانشگری)، هماهنگی حرکتی ظریف، زمان واکنش، حافظه فعال، توانایی برنامهریزی و حل مسئله را در کودک بهبود بخشند. به نظر میرسد این داروها وقتی کودکان با نقص توجه - بیشفعالی باید تکالیف یادگیری را انجام دهند، به آنها کمک میکنند عملکرد کارآمدتر و سازمانیافتهتر داشته باشند و به طور خاص باعث میشوند بهرهوری آنها بیشتر شود (یعنی کار بیشتری انجام دهند). هیچ دارویی نمیتواند هوش یا دانش فرد را بیشتر کند؛ اما محرکها توانایی کودکان را برای ابراز آنچه میدانند و بلدند، افزایش میدهند. درمان با داروهای محرک قطعاً موجب کاهش تنش یا بهبود کیفیت تعاملات اجتماعی بین کودکان دارای نقص توجه - بیشفعالی با والدین، معلمان و همسالان میشود. این داروها توانایی پیروی کودک از دستورات والدین و تداوم این پیروی را افزایش میدهند.