کتاب عاشقانه ها، تشکیل شده از سه کتاب عاشقانه نادر ابراهیمی یعنی: «یک عاشقانه آرام»، «بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم» و«چهل نامه کوتاه به همسرم» است که در یک اثر ارزشمند گردآوری شده اند.
کتاب های نادر ابراهیمی به دلیل سبک نوشتاری خاص و توصیفات نابی که در روایت های داستانی خود دارند، همواره مخاطبان بسیاری از نسل های مختلف داشته اند.

کتاب عاشقانه ها

معرفی 3 اثر موجود در کتاب عاشقانه ها

کتاب بار دیگر شهری که دوست می داشتم

این کتاب داستان دختر و پسری روستاییست که از کودکی همبازی بوده اند و در بزرگسالی دلبسته ی هم می شوند. دو جوان که شیفته یکدیگرند بی توجه به مخالفت خانواده ها از روستا گریخته و عشقشان را در شهر محک می زنند.

چهل نامه ی کوتاه به همسرم

این کتاب به شرح مشکلات و نگرانی های او در زندگی مشترک و در کنار عشقی که برای همسرش در دل دارد، می پردازد. این نامه ها در واقع تمرین خوشنویسی نادر ابراهیمی بوده و ذهن خلاق نویسنده از این فرصت برای آفرینش ادبی نیز بهره جسته است.

کتاب یک عاشقانه آرام

یک عاشقانه آرام اثری احساسی و آموزنده برای دلباختگان جوان است که از سه فصل پیش از آن واقعه ی بزرگ، در قلب آن واقعه و آن سوی واقعه تشکیل شده و داستان عشق معلمی با عنوان گیله مرد و معشوقه اش، عسل کوه های سبلان در دل سال های التهاب و دلهره بیان می کند.

بخشی از متن کتاب عاشقانه ها

عزیز من!
خوشبختی نامه یی نیست که یک روز،نامه رسانی،زنگ در خانه ات را بزند و آن را به دستهای منتظر تو بسپارد .خوشبختی،ساختن عروسک کوچکی ست از یک تکه خمیر نرم شکل پذیر…به همین سادگی،به خدا به همین سادگی؛اما باید یادت باشد که جنس این خمیر باید از عشق و ایمان باشد و نه هیچ چیز دیگر…
خوشبختی را در چنان هاله یی از رمز و راز،لوزام و شرایط،اصول و قوانین پیچیده ی ادراک ناپذیر فرو نبریم که خود نیز درمانده در شناختش شویم…
خوشبختی،همین عطر محو و مختصر تفاهم است که در سرای تو پیچیده است.

همچنین در بخشی دیگر:

گیله مرد می گوید : چیزهایی را که از کف می روند و باز نمی گردند، حق است که به خاطره تبدیل کنیم و در حافظه نگه داریم: کودکی هارا – با آن تنها ماشین کودکی شکسته و آن کنج دنج اتاق؛ مادربزرگ و پدربزرگ را – با آن بگومگوهای دائمی که با هم داشتند و دارند؛ آن خانه ی قدیمی ماه را که عموجان کوبید و در جایش یک خانه ی چند طبقه ی خیلی زشت ساخت؛ آن بازپرسی های کشدار و زندان های انفرادی را… و… انقلاب را با تمامی شور و حرارتش… اما نگذاریم که عشق، در حد خاطره، حقیر و مصرفی شود.