کتاب شگرف و شگفت pdf

کتاب «شگرف و شگفت: جستارها و نوشتارهایی در فرهنگ و ادب ایران» اثر میرجلال الدین کزازی دربردارنده مقالاتی در زمینه ادبیات و فرهنگ ایرانی است.

در بخش "چگونه کتاب بخوانیم" می خوانید:

آیین و «فرهنگ» خواندن کتاب، بسته به چرایی و چگونگی آن، دیگرسان می تواند بود. دست کم، شیوه و آیین کتاب خواندن را در سه سویمندی می توانیم گنجانید و بازنمود:

1 کتاب خواندنِ یکسره سویمند: در این شیوه از کتابخوانی، خواننده، آگاهانه و با برنامه ریزی و پیش اندیشی، کتابهایی را برمی گزیند و می خواند که او را در رسیدن و دست یافتن به خواست و آماجی (= هدف) که بدان می خواهد رسید، یاری می رسانند. پژوهندگانی که می خواهند جستار یا کتابی بنویسند، در شمار این گونه و گروه از خوانندگانند.

2 کتاب خواندنِ کمابیش سویمند: این شیوه در کتابخوانی با شیوۀ پیشین کمابیش یکسان است. آنچه آن را از شیوۀ پیشین جدا می دارد، آن است که خواننده ی کتاب را برای رسیدن به آماج و خواستی ویژه نمی خواند و نمی خواهد از خوانده های خویش در پژوهش و نگارش جستار و کتاب بهره ببرد. خواست او از خواندن تنها گسترش آگاهی است یا گذران دلپذیر زمان و سرگرم داشتن. این گونه از خوانندگان کتابهایی را که در زمینه ای یکسان یا یکی از گونه های ادبی نوشته شده اند، هر زمان که آنها را فرادست بیاورند، می خوانند.

3 کتاب خواندنِ رها و ناسویمند: این شیوه در خواندن کتاب شیوه ای است کنجکاوانه و «ماجراجویانه» و تنها کسانی آن را می ورزند و به کار می برند که دلبستۀ خواندنند و سودایی کتاب. آنچه آنان را به خواندن برمی انگیزد کتاب است، نه کتابی ویژه و برگزیده که در زمینه ای یا گونه ای دلخواه نوشته شده است. کتاب ناگزیرِ این خوانندگان است و به دلداری دلارام می ماند که دلشده او را به هرگونه که باشد و هرکردار و رفتاری با وی داشته باشد، دوست می دارد و دل از او برنمی تواند گرفت. این گونه و گروه از خوانندگان دوستداران راستین و سرشتین کتابند و کتاب را از آن روی می جویند و می خواهند و می خوانند که کتاب است.