یکی از واقعیت های مهم درباره سرطان دهانه رحم این است که در اکثر موارد نوعی ویروس عامل اولیه ایجاد آن می باشد و آن ابتلا به عفونت ویروس پاپیلومای انسانی(HPV) است. این ارتباط حتی از ارتباط بین سرطان ریه و سیگار نیز قوی تر است. HPV انواع مختلفی دارد و می تواند در قسمت های مختلف بدن باعث علایم متفاوتی گردد، ایجاد زگیل (توده غیر سرطانی در عین خال غیر طبیعی) بر روی پوست یا ناحیه تناسلی یکی از شایع ترین علایمی است که باعث جلب توجه بیماران و مراجعه به پزشک می گردد.
در موارد دیگر، انواع خاصی از HPV می توانند ضایعات پیش سرطانی (یعنی نواحی دارای بافت های غیر طبیعی) یا سرطان در نواحی مختلفی از بدن ایجاد نمایند. این در حالتی است که بسیاری از بیماران آلوده به HPV بدون علامت هستند. نکته مهم این است که افراد در معرض خطر، برای اجتناب از آلودگی با HPV می توانند اقداماتی را به عمل آورند و مهم این است که تمام زنان راه های محافظت خودشان را از ابتلای به ویروس و از همه با اهمیت تر ابتلای به سران دهانه رحم بدانند.
برا این اساس بر آن شدیم تا با زبانی ساده پاسخگوی شایعترین پرسش ها در رابطه با علل ابتلا به این ویروس، بیمار های مربوط به آن، راه های پیگیری، درمان و امکان جلوگیری از عفونت باشیم.
تا کنون بیش از 100 نوع مختلف از HPV
شناخته شده است که به دو گونه سرطان زا و غیر سرطان زا تقسیم بندی می شود. ثابت
شده است که این ویروس بیشتر از همه در زمان آمیزش جنسی و از ریق تماس مستقیم بین
پوست افراد، به فرد بعدی انتقال می یابد. این ویروس به هنگام تماس اندام های
تناسلی، معمولا در طول آمیزش جنسی از راه مهبل یا مقعد، یا حتی ارتباط جنسی دهانی
از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود.
رایج ترین عامل بیماری های منتقله از راه های آمیزش جنسی خود عفونت HPV است. در طی عفونت دهانه رحم با HPV ضایعات پیش سرطانی در مرحله اول بوجود می آیند که می توان این ضایعات را به راحتی در مراحل اولیه (خفیف) از طریق غربالگری یا پاپ اسمیر شناسایی نمود، و نکته مثبت این است که این ضایعات پیش سرطانی در مرحله خفیف به مانند تمامی عفونت های HPV در اکثر موارد گذرا هستند. با این حال، عفونت های HPV از نوع سرطانزا اگر بیش از 12 ماه باقی بمانند، احتمال ابتلا به ضایعات پیش سرطانی را بالا می برند و احتمال پیشرفت به سمت سران را افزایش می دهند.