کتاب حساسیت دارویی در قارچ شناسی پزشکی pdf
معرفی کتاب حساسیت دارویی در قارچ‌شناسی پزشکی
قارچ‌ها به عنوان یکی از عوامل عفونت‌زای مهم در انسان و حیوانات در سال‌های اخیر به دلیل افزایش موارد عفونت‌های قارچی و پیچیدگی درمان و ظهور گونه‌های مقاوم به درمان مانند کاندیدا اوریس و... چالشی بزرگ در مدیریت و کنترل این بیماری‌ها ایجاد کرده است.
تغییرات ژنتیکی در قارچ‌ها و توانایی آنها در تطبیق با شرایط نامساعد دارویی، موضوع قابل توجهی است که درمان عفونت‌ها را دشوارتر می‌کند و منجر به طولانی شدن دوره درمان، افزایش هزینه‌های درمانی و در مواردی افزایش نرخ مرگ و میر می‌شود. با توجه به این چالش‌ها، نیاز به روشهای نوین برای بررسی حساسیت دارویی در قارچ‌ها بیش از پیش احساس می‌شود. روشهای جدید حساسیت دارویی از جمله تکنیکهای مولکولی پیشرفته به پژوهشگران و پزشکان این امکان را می‌دهد تا با دقت بیشتری مقاومت دارویی را تشخیص داده و رویکردهای درمانی موثرتری را اتخاذ کنند. علاوه بر این توسعه داروهای جدید و استفاده از ترکیبات دارویی با مکانیسم‌های متفاوت، راهکارهای امیدبخشی برای مقابله با گونه‌های مقاوم به درمان ارائه می‌دهد.
کتاب حساسیت دارویی در قارچ‌شناسی پزشکی با هدف بررسی کاربردی مقاومت دارویی در قارچ‌ها و معرفی روشهای جدید حساسیت دارویی در قارچ‌شناسی پزشکی در سه فصل تألیف شده است. در فصل اول گروه‌های دارویی، داروهای ضد قارچ جدید و نانوذرات دارویی مورد بحث قرار گرفته است. در فصل دوم به مکانیسم‌های مقاومت دارویی در قارچ‌ها و توصیف الگوهای مقاومت گونه‌های قارچی مقاوم به درمان نوظهور پرداخته شده است. در فصل سوم روشهای مختلف حساسیت دارویی با در نظر گرفتن دانش موجود روشهای تشخیصی نوین و استراتژی‌های درمانی موثر نیز مورد بحث قرار گرفته است.
گزیده کتاب حساسیت دارویی در قارچ‌شناسی پزشکی
کلوتریمازول اولین آزول خوراکی بود که فعالیت بسیار خوبی در برابر مخمرها و درماتوفیت ها از خود نشان داد. با این حال مشخص شد که تنظیم پروفایل PK آن دشوار است، زیرا آنزیم‌های میکروزومی کبدی را که در متابولیسم آن دخیل هستند، القا می‌کند و فعالیت ضد قارچی آن را کاهش می‌دهد.
علاوه بر این اثرات نامطلوب جدی اختلالات گوارشی کبدی و آدرنال داشت که کاربرد سیستمیک آن را محدود کرد. از آن زمان کلوتریمازول تنها در فرمولاسیون موضعی برای درمان عفونت‌های مرتبط با درماتوفیتها و گونه های کاندید مانند برفک دهان و کاندیدیازیس واژینال و نیز در پیتریازیس و رسیکالر استفاده شده است.
