کتاب شهادتطلبان (جلد دوم) نوشته حمید داودآبادی، جلد دوم از مجموعه «شهادتطلبان» است و به بررسی تاریخچه عملیات شهادتطلبانه در لبنان در خلال سالهای جنگ داخلی آن میپردازد. مجموعه «شهادتطلبان» نگاهی همهجانبه به تاریخچه علمیات شهادتطلبانه مختلفی دارد که در طی سالهای مختلف در کشورهایی مانند لبنان و فلسطین، اجرا شده است؛ کشورهایی که همواره با جنگ داخلی درگیر بودهاند. علاوه بر این، این مجموعه به زندگی شهدایی میپردازد که در راه آزادی و آزادگی، جان خود را فدا کردند و نامشان را در تاریخ کشورشان ماندگار کردند.
این اثر به دو بخش متفاوت مقاومت در لبنان میپردازد: مقاومت علیه اشغالگران و مقاومت علیه مداخلهگران. بخش اول که مقاومت علیه اشغالگران است، درباره مقابله با پیروزی ایران در جنگ با صدام است که در نهایت با توطئه مشترک میان نیروهای بعثی و صهیونیستی به حمله اسرائیل به لبنان منجر شد و بخش دوم که از حضور نیروهای غربی مانند آمریکا، فرانسه، انگلیس و ایتالیا میگوید که به بهانه برقراری آتشبس و صلح در منطقه، اما به هدف نجات اسرائیل از گرداب لبنان و مقابله با مقاومت مردمی در لبنان حضور داشتند. در هر دو بخش عملیات شهادتطلبانه علیه متجاوزان و همچنین علیه پایگاههای دیپلماتیک و نظامی مداخلهگران بررسی شده است.
یک روز جوانی به نام سیدحسن به آن مؤسسه - که دکتر مصطفی چمران آن را اداره میکرد - پناه آورد. پس از آن که برخی چپگرایان و کمونیستها او را تعقیب کرده بودند، از شهرش بازوریه گریخته بود؛ چون جوانی جنبشی بود که با انرژی زیاد در مقابله با نفوذ چپگرایی دیکتاتوری در آن دوران یعنی در پایان سال 1977 (1356) فعالیت میکرد. او از آنجا به بقاع و سپس به نجفاشرف رفت و تصمیم گرفت راه طلاب علوم دینی را بپیماید، او «سیدحسن نصرالله» بود.
مصطفی چمران فیزیکدانی بود که در پروژه ی فضایی «آپولو» مشارکت داشت و تمام خوشیهای فراهم شده در آمریکا و غرب را رها کرد و همسرش در آنجا را ترک گفت، تا به لبنان بیاید و ادارهی آن مؤسسه را برعهده بگیرد. پس از چندی مسئولیت سازمان جنبش محرومین و شاخهی نظامی آن را (گروههای مقاومت لبنان- امل) برعهده گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران رفت تا اولین وزارت دفاع را تحویل بگیرد. سپس برای تأسیس نیروهای مردمی در جنگ وارد فعالیت شد و در مقابله با ظلم نظام صدام حسین، شهید شد.