هدف از کتاب بررسی رابطه بین حرمت خود، هم جوشی شناختی با خودارزشیابی بررسی رابطه بین حرمت خود، هم جوشی شناختی با خودارزشیابی مرکزی در دانش آموزان دختر تیزهوش اول مقطع متوسطه شهر بابل بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر تیزهوش مقطع متوسطه اول شهر بابل در سال 1398، که بر اساس آمار آموزش و پرورش شهر بابل به تعداد 270 نفر بودند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی ومورگان (1970) با توجه به حجم آماری 159 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.
ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه خود ارزشیابی مرکز، پرسشنامه همجوشی شناختی و پرسشنامه حرمت خود بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی مثل؛ میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمرات و آمار استنباطی مثل؛ ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و با رعایت مفروضه آمار پاراماتریک و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین حرمت خود، هم جوشی شناختی با خودارزشیابی مرکزی در دانش آموزان دختر تیزهوش اول مقطع متوسطه رابطه وجود دارد.