نویسنده در کتاب جامعه شناسی تاریخی امنیت در ایران، بر آن است با محور قرار دادن نگاهی تاریخی در جستوجوی مفاهیم و نگرشهای نو نسبت به امنیت در بستر فرآیند تاریخی ایران و در روابط و مناسبات عرصههای زیستی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی برآید. از این رو در گام نخست از کتاب اهمیت جامعهشناسی تاریخی و روششناسی آن بررسی شده و سپس مفهوم امنیت اجتماعی بیان گردیده است.
در ادامه بازتاب ویژگیهای جغرافیایی ایران در زیست اجتماعی، پیامدهای تاریخی شیوة زیست مبتنی بر کوچ و پیامدهای اقتصادی احساس ناامنی در تاریخ ایران مطالعه شده است. در پایان از شیوة زیست قبیلهای پلیبه ساختار سیاسی زده شده و فرآیند تکوین دولت و پیامدهای آن به ویژه از منظر امنیت تحلیل و انتقال قدرت از سطح قبیلهای به سطح فراقبیلهای با دید تاریخی تشریح و بر آسیبهایی که از این طریق به عرصههای اجتماعی و تاریخی ایران وارد آمده، اشاره و یک گونهشناسی از ساختارهای سیاسی مطرح و تحلیل گردیده است.
مطالعه درباره امنیت اجتماعی هم، به عنوان یکی از پدیده های وابسته به حوزه علوم اجتماعی، شامل گزاره پیشین می گردد. بر این اساس، یکی از زمینه هایی که می تواند شناخت ما را نسبت به امنیت اجتماعی، در حال حاضر پربار و قابل اتکاء نماید و زاوی های از این موضوع را روشن نماید، نگاه تاریخی به پدیده امنیت است.
به سخن دیگر، حتی می توان گفت: تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری درباره این مفهوم بدون توجه به پیشینۀ تاریخی جامعۀ ایران ناقص می ماند و می تواند گمراه کننده هم باشد. بر این پایه، در این تحقیق کوشش می شود با محور قرار دادن نگاهی تاریخی در جستجوی مفاهیم و نگرش های نو نسبت به امنیت در بستر فرایند تاریخی ایران و در روابط و مناسبات عرصه های زیستی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی برآییم. دربارة خط مشی کلی که بر این تحقیق حاکم است، باید این توضیح داده شود که در بخش اول؛ فصل اول و دوم کتاب راجع به کلیات این تحقیق صحبت شده است.