کتاب زیرزمین، عنوان کتاب دیگری از انتشارات ستارگان درخشان بوده که روایت روزشمار و داستانی از بمبارانهای اصفهان و شهدای آنهاست.
ثبت جنگ، ضرورت تاریخ است؛ تاریخِ ظلمی که سالیانی بر این کشور گذشت و حالا که خوب مینگریم، نگذشته است. بیش از ۳۰ سال از پایان جنگ میگذشت؛ ولی حتی آمار درستی از تعداد تهاجمات هوایی به شهر اصفهان موجود نبود. حدود ۱۸۰ پرونده شهید، تعدادی عکس و تعدادی سند آتشنشانی، این همۀ منابعی بود که در شروع کار بمباران اصفهان در اختیار داشتیم؛ ضمن آنکه گاهی همین، اسناد گمراهکننده و نادرست بودند و لازم بود تکتک منابع بررسی و اسناد و خاطرات با هم تطبیق داده شود تا نقص و خطاهای گزارش شده کشف و لحاظ گردد.
در واقع ما به یک پژوهش دقیق نیاز داشتیم و برای یک پژوهش خوب قبل از هرچیز منبع اطلاعات مهم است. دختر آن خانواده، پسر آن شهید، مادر آن یکی و به همین ترتیب، خانواده و بازماندگان هر شهید، میشوند منابعی از اطلاعات برای پژوهشی از بمبارانهای شهر اصفهان. روایتهایی که در کتاب زیرزمین خواهید خواند، چند قصه از دهها قصه رنجی است که بر این خانوادهها گذشته تا بخشی از تاریخ شفاهی این سرزمین گردد.
زمان موشکباران، پس از سرنگونی هواپیمای میگ عراقی در 6 بهمن 1365، موشکباران مناطق مسکونی اصفهان از 18 اسفند 1366 شروع میشود و حداقل 27 بار هدف حمله قرار میگیرد که از میان آنها تنها یک موشک در فروردین 1367 در خیابان جی، حوالی مدرسه ابر عمل نکرده است. بیشتر از نیمی از حملات هوایی در روزه و مابقی در ساعات مختلف شب انجام شده است.
بیشترین حجم بمباران اصفهان در سال 1365 از تاریخ 19 دی تا 26 بهمن بوده، بهطوری که در خلال این 38 روز، مناطق مختلف اصفهان 29 روز هدف حملات هواپیماهای عراقی قرار گرفته است. حداقل 140 نقطه از مناطق مختلف اصفهان هدف بمباران یا موشکباران قرار گرفته و شناسایی شده است؛ هرچند این آمار میتواند بسیار بیشتر از این عدد باشد.