پاسداران جوان

معرفی کتاب پاسداران جوان

کتاب پاسداران جوان، نوشته ی غلامحسین فرحی به بررسی سیر زندگی کردها از حاکمیت تا سقوط گروهک ها در کردستان می پردازد. نوشته های پراکنده بسیار دارم که از همان ابتدای سال های 57-58 آن ها را به مناسبت های مختلف نوشته ام. این یادداشت ها و عکس ها و نوشته ها هر کدام نشانی از حادثه ای، دوستی و شهادتی می داد.

نشانی از سرمای 20- درجه ی کردستان در شب های تاریک و سرد زمستان سال 60 و 61 در میان کوه های سرد و منجمد کانی مانگا، سورن، سورکوه و قوچ سلطان ...

این پاره نوشته ها همه و همه نشان بودند و حجت و راهنما...

راهم را پیدا کرده بودم! حیات دادن به این پاره نوشته ها و احیا و زنده نمودن حضور جوانان 20 و 22 ساله ی آن سال ها که با یک ساک دستی کوچک از آغوش گرم خانواده بیرون می آمدند و راهی جبهه های بی بازگشت می شدند.

گزیده کتاب پاسداران جوان

سنندج از چهار طایفهٔ بزرگ صادق وزیری ها، خان وکیلی ها، اردلان ها و خانوادهٔ سنندجی ها هویت یافته است. نام دیوان دره نیز کلاً بر اساس حاکمیت خوانین، به یادگار مانده که حکایت از حاکمیت خوانین و ساختار طایفه ای دارد. دیوان دره به معنای جای دیوان یعنی دفتر خوانین و خوانین مراد، حاکم هستی و نیستی آن منطقه بوده اند.

رؤسای قبائل و عشایر و خوانین و ملاکین، اقلیت بهره مند قدرتمند و ثروتمند منطقهٔ کردستان هستند که سالها در پناه رژیم شاه، بر توده های شهری و روستایی منطقه، مستبدانه حکومت می نمایند. [چنان چه؟؟؟ در یادداشت روز ۶۲/۱۰/۲۲ در مورد عشیره؟؟؟ چنین می گوید: طایفهٔ؟؟؟ در بین طوایف شکاک، عشیره ای بود عقب مانده. پدرم که مردی قدرتمند و دارای ثروت زیادی بود قریب به چهارده پارچه آبادی را در مدت کوتاهی می خرد و تمام قوم و عشیره را در یک جا گرد می آورد و با قدرت و دیکتاتوری بر آن ها حکومت می کند.

 من که وارد اجتماع شدم راهنمایی مامدی ها را به دست گرفتم و کم کم این ها نزد مردم کرد دارای احترام شدند و پس از آزادی ام از زندان (به خاطر قاچاق مواد مخدر ...) به سلماس آمدم و و در بهار سال ۵۸ به قیام مسلحانه علیه رژیم خمینی دست زدم و با این کار نزد مردم دارای شهرت زیادی شدم و تعداد زیادی از افراد مامدی با من بودند و در جنگ ها مقاومت و شجاعت می کردند].