کتاب نقش دوپینگ در ورزش

معرفی کتاب نقش دوپینگ در ورزش

 کتاب نقش دوپینگ در ورزش نوشته‌ی مجتبی فتاح پور  می‌باشد و انتشارات قانون یار آن را به چاپ رسانده ، در قالب تحقیقی علمی ورزشکاران را از اثرات مضر دوپینگ مطلع می کند.

دوپینگ نوعی تقلب در ورزش است و هیچگونه جایگاه مثبتی در ورزش ندارد و به همین دلیل نیاز به آن هیچگونه الزامی نیست ولی در بعضی موارد دیده می شود که بعضی از ورزشکاران برای رسیدن به سکوی قهرمانی دست به دوپینگ می زنند بدون آنکه بدانند چه اثرات بدی بر روی آن ها می گذارد.

دوپینگ خویشاوند مرگ است؛ مرگ فیزیولوژیکی که در اثر تغییر دادن شدید و گاهاً غیرقابل برگشت فرایندهای طبیعی بدن از طریق دستکاری های غیرعادلانه روی می دهد.

مرگی که در طی سال های اخیر موارد تکان دهنده ای از آن مشاهده شده است.دوپینگ مرگ روحی و عقلی است، زیرا فرد موافقت می کند که تقلب کند و توانایی های خود را نادیده بگیرد، با توسل به دوپینگ ناتوانی و بی کفایتی خود را می پوشاند و سعی می کند مافوق توان و قدرت خویش باشد و نهایتاً دوپینگ مرگ اخلاقی است؛ زیرا موجب می شود که فرد خاطی توانایی قوانین موجود در جوامع انسانی را زیر پا بگذارد.

همگام با پیشرفت سایر علوم، دنیای طب و دارو نیز دچار تغییر و تحولاتی می شود. یک سری داروهای جدید وارد بازار گشته و یک سری داروها مصرفشان منسوخ می گردد.

متأسفانه همواره برخی از این پیشرفت ها سوء استفاده می کنند.در همین راستا، استعمال داروهای نیروزا و محرک در ورزش یکی از مسائلی است که جوامع کنونی با آن روبرو هستند و از یک طرف دیگر، شوق شهرت طلبی و عنوان پرستی افراد را به مصرف اینگونه داروها وسوسه کرده و بر آن دامنه می زند. 

 در طی چند سال گذشته، افزایش وسایل ارتباط جمعی، انواع روزنامه، مقالات ورزشی، پزشکی، چاپ و انتشارات کتاب در زمینه های مختلف ورزشی موجب شده که اطلاعات ورزشکاران در مورد نحوه تغذیه، صدمات ورزشی و انواع مختلف داروهای غیرمجازی که در ورزش مصرف می شوند افزایش یابد.

ولی با وجود فزونی اطلاعات در این زمینه، به همان شدت نیز بر مصرف این داروها افزوده می شود و جالب اینجاست که هر چه ورزشکاران را از این مسئله بیشتر منع کنید بیشتر کنجکاو شده و خطر استعمال دارو بالا می رود. 

 مردم عادی و تماشاگرانی که به ورزشگاه و استادیوم وزشی می آیند تا بیشترین احساسات و تشویق های خود را نثار قهرمان کنند هرگز از عمق و اندازه ی رقابت سنگینی که در میدان ورزشی جریان دارد آگاه نیستند.

آنچه که در صفحه رقابت ورزشی می گذرد هیچ چیزی کمتری از یک جنگ واقعی و تمام عیار ندارد. وقتی که چند سانتی متر، چند کیلو، چند گرم و چند ثانیه اختلاف می تواند یکی را قهرمان و دیگری را مغلوب، یکی را به اوج و دیگری را به پستی برساند اینجاست که معلوم می شود چرا شعار «پیروزی به هر قیمت» هدف ورزشکاران قرار می گیرد و مصرف انواع داروهای زیان بخش و مهلک رواج می یابد.

این موضوع بدیهی است که هر ورزشکاری الزاماً قهرمان نیست، ولی چون امروزه فقط قهرمان را تحویل می گیرند و برای آن ها ارزش قائل می شوند و نه بازندگان را، لذا به هر قیمتی که شده سعی در قهرمان شدن دارند و قیمتی که برخی ورزشکاران به شوق قهرمان شدن می پردازند، بسیار گران است و چه بسا جان خود را نیز در این راه از دست می دهند.

گزیده کتاب نقش دوپینگ در ورزش

احساس سرخوشی، کاهش خستگی، افزایش اعتماد به نفس و افزایش کارایی ورزشی از مجموعه عواملی هستند که یک ورزشکار را به سوی استفاده از کوکائین سوق می دهد و ورزشکار خیال می کند که کارایی اش افزایش یافته و می تواند سریع تر و قوی تر عمل نماید.

ولی در حقیقت این مسئله از احساس غیر واقعی او از خودش و محیط اطراف سرچشمه می گیرد.صرف نظر از اینکه ورزشکار مصرف کننده ی کوکائین سعی در بهبودی کارایی ورزشی داشته باشد و یا اینکه فقط آن را جهت ایجاد حالت خوشی و نشئه استفاده کند، احتمال وابستگی و اعتیاد به این ماده وجود دارد.

گفته شده است که اگر فردی روزانه 120 میلی گرم کوکائین را به مدت 10 روز مداوم مصرف کند نسبت به دارو اعتیاد پیدا خواهد کرد.

وابستگی به دارو، ورزشکار را وادار می سازد هر کجا باشد روزی 2 تا 4 بار کوکائین مصرف کند و این عمل در برنامه ورزشی وی تداخل ایجاد خواهد کرد. در سال های اخیر، گزارشات فر اوانی در خصوص بروز عوارض جانبی شدید و حتی مرگ و میر ناشی از کوکائین در میان ورزشکاران ارائه شده است.

مرگ ناگهانی لن بیاس ستاره بسکتبال دانشگاه مریلند آمریکا در ژوئن 1986 به علت اسیدوز لاکتیک ناشی از کوکائین، مرگ دان راجرز بازیکن فوتبال حرفه ای آمریکا و 5 مورد خونریزی مغزی دیگر به دنبال استعمال کوکائین از این جمله هستند.

روش معمول این است که ورزشکار حدود یک ساعت قبل از مسابقه آن را مصرف می کند و روش مصرف می تواند استنشاق گرد آن از راه بینی، دود کردن شکل آزاد کوکائین و یا به طریق وریدی باشد. کوکائین از هر راهی که مصرف شده باشد اثرات آن حداکثر 15 تا 60 دقیقه بعد بروز می کند. کوکائین در سال 1984 جزء مواد کنترل شده و ممنوع در ورزش قرار گرفت.