کتاب روش های آینده پژوهی در صنایع فرهنگی نوشته ی محسن رستمی، عیسی کشاورز و رضا خجسته، به کمک مجموعه ای از مطالعات میان رشته ای و با رویکردی تلفیقی نسبت به جهان سعی دارد تا ایده های بدیع و کارآمدتری پیرامون مسائل فرهنگی سازمان ها ارائه دهد.

امروزه همه ی گروه های کاری و علمی اذعان دارند که سازمان ها برای حضور مستمر و پایدار در دنیای تجاری و رقابتی باید حول محور علم و دانش فعالیت کنند. دانش به عنوان منبعی برای بقای سازمان ها ضروری و حیاتی است. شرط موفقیت سازمان ها نیز در تجارت جهانی، دستیابی به دانش و فهم عمیق در تمامی سطوح است؛ با این حال، بسیاری از سازمان ها به طور جدی به خلق آینده توجه نکرده اند. خلق آینده یک مدل کسب و کار نظام یافته ی داخلی است که به تازگی در حیطه ی علوم و سازمان ها پدیدار شده و یک طیف وسیع علمی را با تمام منظرهای آن مورد رسیدگی قرار می دهد.

این طیف وسیع می تواند تولید دانش، تدوین قوانین علمی و مشارکت علمی را شامل شده و نهایتاً به ارتقای فراگیری و نوآوری منجر شود. از آنجا که آینده هنوز رخ نداده، آینده پژوهان ناچار به ارائه ی روش شناسی های متفاوتی برای توسعه ی مطالعات آینده هستند. چون روش شناسی های علمی کنونی در شرایطی که اطلاعاتی از پیش وجود نداشته یا تولید نمی شود، پاسخگو نیستند.

روش شناسی های مذکور طیف گسترده ای را دربر می گیرد و متشکل از روش های کمی تا روش های خلاقانه و شهودی و ترکیب های مختلف این دو می باشند. باید توجه داشت که جهان کنونی نیازمند پاسخگویی سریع است. سازگاری بی درنگ، نتیجه گیری سریع و مهم تر از همه، رشد فردی متأثر از دگرگونی هایی است که نیازمند دانش و خلاقیت است. خلق آینده و مدیریت اطلاعات گاهی به اشتباه یکسان در نظر گرفته می شوند، در حالی که این دو مفهوم یکسانی ندارند. مدیریت اطلاعات به طور مشخص بر داده ها تمرکز دارد، اما دانش مجموعه داده هایی است که در یک زمینه ی مشخص قرار گرفته اند.

در بخشی از کتاب می خوانیم

شاید آینده پژوه به این نتیجه برسد که بشر تا سال 2050 به فناوری تولید برق از فرایند هم جوشی هسته ای دست خواهد یافت، اما اینکه آیا فناوری هم جوشی حرارتی - هسته ای در صورت حصول حتماً در راستای تولید برق به کار گرفته خواهد شد، به بسیاری از عوامل غیر مرتبط با حوزه فناوری بستگی دارد. استراتژی فوق با سایر روش هایی که تا به اینجا شرح دادیم فرق می کند؛ زیرا بیشتر موضوع محور است، نه مبتنی بر روش.

از لحاظ نظری، آینده پژوه می تواند برای پیش بینی دنیای فناوری از هر روشی که به کارش می آید، استفاده کند. ناگفته نماند که پیش بینی دنیای فناوری شاخه جداگانه و متمایزی در حوزه آینده پژوهی محسوب می شود که مفاهیم، ادبیات و متخصصان خاص خودش را دارد؛ بنابراین، بهتر است این مورد را به عنوان یک روش مستقل و متفاوت از سایر روش ها در نظر بگیرید

صفحات کتاب :

105

کنگره :

‏‫‭CB158‏‫‭/ر54ر9 1397

دیویی :

‏‫‭303/49

کتابشناسی ملی :

5521882

شابک :

978-622-6198-86-8

سال نشر :

1397