رَجعَت، به معنای زنده‌شدن گروهی از مردگان، پیش از قیامت است. رجعت از اعتقادات اختصاصی امامیه است و برای اثبات آن به قرآن و روایات استناد کرده‌اند. همچنین آن را از ضروریات مذهب شیعه دانسته و بر حقانیت آن ادعای اجماع کرده‌اند. بیشتر عالمان امامیه رجعت را با زمان قیام و ظهور حضرت مهدی (ع) همزمان می‌دانند.

امامیه با آن که اصل رجعت را با استناد به روایات متواتر مُسلَم گرفته‌اند، اما در جزئیات و چگونگی آن نظرات مختلفی دارند. برخی بر این باورند که رجعت‌کنندگان با همان بدن‌هایی که در زندگی دنیا بوده‌اند دوباره رجعت می‌کنند. برخی نیز گفته‌اند با بدن‌ مثالی رجعت می‌کنند. برخی نیز معتقدند که اصل رجعت مورد اتفاق است، ولی علم به جزئیات و چگونگی آن نزد خدا و اولیائش است.

براساس برخی روایات، امام حسین (ع) نخستین کسی است که رجعت می‌کند. همچنین برپایه برخی روایات، پیامبر (ص)، امام علی (ع) و سایر ائمه (ع)، مؤمنان و شهداء، اصحاب کهف، یوشع، مؤمن آل فرعون و ... از رجعت‌کنندگانند. دشمنان اهل‌بیت (ع)، دشمنان پیامبران و نیز منافقان از جمله کسانی‌اند که با توجه به برخی روایات، رجعت می‌کنند و از آن‌ها انتقام گرفته می‌شود.

صورت‌هایی از اعتقاد به رجعت را به یهودیت و مسیحیت نیز نسبت داده‌اند: برای نمونه در تورات به زنده‌شدن بنی‌اسرائیل و حکومت حضرت داود و بیدارشدن بسیاری از اموات در آخرالزمان اشاره شده است و همچنین در انجیل بر رجعت پیروان حضرت عیسی و سلطنت وی در قیامت اول، پیش از قیامت دوم سخن به میان رفته است.

اعتقاد به رجعت به منتظران ظهور آن حضرت، آرامش بخشیده، از سقوط در منجلاب فساد و خودباختگی جلوگیری نموده ، به تلاش و کوشش مضاعف برای زمینه‌سازی حکومت جهانی و برچیده شدن ظلم وفساد وا می‌دارد، زیرا با این عقیده، هرگز از درک محضر آن حضرت و شرکت در تشکیل حکومت جهانی ناامید نمی‌شوند. لذا اهل‌بیت علیهم‌السلام این عقیده را یک بشارت و موهبت الهی ، برای مسلمانان دانسته‌اند. هدف از نگارش کتاب رجعت یا حیات دوباره، تدوین کتابی بوده که برای عموم قابل استفاده باشد و در عین حال زمینه تحقیق عمیق‌تر و گسترده‌تری را برای دانش پژوهان علوم اسلامی و علاقه‌مندان این موضوع فراهم نماید.

گزیده کتاب رجعت یا حیات دوباره

مبنای اقتدارطلبی و سلطه‌جویی مستکبران عالم بر این اساس استوار است که فروغ امید را از دل ها بزدایند، و ملت‌ها را به زنجیر یأس و ناامیدی کشیده، به اسارت درآورند. تمام تلاش و کوشش خود را برای نابودی اعتقادات امیدبخش و حرکت‌آفرین مسلمانان به کار گرفته‌اند، تا این که آنان را در بیابان‌های خشک ناامیدی به اسارت گرفته، مطیع خود سازند و سرمایه‌های مادّی و معنوی آنان را به یغما ببرند.

در میان عقاید مسلمانان، عقاید پیروان اهل‌بیت علیهم‌السلام که برگرفته از دو منبع اصیل اسلام و دو امانت گران‌سنگ رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است، از ویژگی خاص و حسّاسیت ویژه‌ای برخوردار است؛ زیرا تجربه‌ی گذشته‌ی مسلمانان و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و حوادث پس از آن، به خوبی نشان داد: تنها عقیده‌ای که می‌تواند جلوی اقتدارطلبی و سلطه‌جویی استعمارگران را گرفته و توده‌های میلیونی مسلمانان را در مقابل آن‌ها بسیج کند، همین عقیده‌ی نجات‌بخش است.

صفحات کتاب :

222

کنگره :

‏‫‭‭BP۲۲۲/۴‭/ط۲۲ر۳ ۱۳۸۴

دیویی :

‏‫‭‭۲۹۷/۴۴

کتابشناسی ملی :

25748- 84 م

شابک :

978-964-8484-32-8

سال نشر :

1396