نوشته ی سید ابولفضل حسینی نیک و سید محمدغفار نیکنام راد، با توجه به در خطر بودن وضعیت آب، به تحلیل و بررسی دقیق تر سیاست های جغرافیایی کشور پرداخته است.
گرم شدن زمین، تغییرات اقلیمی و روند خشکسالی به همراه برداشت بی رویه ی آب، پیامدهای بی شماری را برای ایران رغم زده است. از جابجایی شهروندان تا وجود پدیده های اخیر همچون ریزگردها را می توان به دلیل بی آبی و کم آبی دانست. در عین حال به نظر می رسد سیاست آب یا هیدروپلیتیک بی اهمیت واقع شده و نیازمند بررسی و تحلیل بیشتری است.
توجه به ابعاد حوضه های آبریز و آب خوان واقع در ایران، میزان مصرف و
جغرافیای مصرف از جمله جزییاتی هستند که در هیدروپلیتیک بررسی می شوند.
سیاست آبی هر کشور یکی از زیر مجموعه های حوزه ژئوپلیتیک است. این نوشتار
تحلیل و بررسی دقیق تر هیدروپلیتیک حوزه ی ایران می باشد. در خطر بودن
وضعیت آب موجب شده اهمیت واکاوی هیدروپلیتیک دوچندان شود.
با بحرانی شدن وضعیت منابع آب شیرین در بسیاری از کشورهای جهان به ویژه در
منطقه خاورمیانه و آفریقا و نیز ایران و در حالی که با گذشت هر سال و تشدید
روند گرمایش جهانی بر میزان بحران آب در کشورها افزوده می شود، تنها مروری
بر آنچه در یک دهه اخیر در کشورمان ایران - از سیستان و بلوچستان و
خوزستان گرفته تا چهارمحال و بختیاری و اصفهان و یزد و آذربایجان - از بروز
برخی ناملایمات و ناآرامی های اجتماعی در نتیجه کمبود آب در گرفته نشان
می دهد که آب تا چه اندازه می تواند بر ثبات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی
جوامع تأثیرگذار باشد.