کتاب جایگاه مذهب در تربیت کودک (به همراه داستان های شیرین دینی - مذهبی اهل بیت) به والدین می آموزد که چطور شرایطی را در خانواده ایجاد کنند تا فرزندان بهتری تربیت کرده و آموزه های دینی را از خردسالی به کودکان خود آموزش دهند. افراد به جز نیاز های مادی به تقویت بنیه ی روحی و معنوی خود نیاز دارند. این موضوع حق مسلم و خواست فطری و ذاتی هر فرد است. اما جهان امروزی در صدد است تا این حق را از انسان ها دریغ نماید. بشر با تکیه بر تفکر و توانایی ذهنی خود تا به حال نتوانسته برای روح انسان ها اقدامی مثمر ثمر انجام دهد. این امر قطعا نیازمند به نیروی غیبی دارد تا بتواند به یاری بشر آمده و به شکوفا کردن استعداد هایش کمک کند. اسلام در کلیه حوزه ها و در میان سایر مکاتب کامل ترین و غنی ترین مکتب است. بر اساس آموزه های قرآن، نباید فراموش کرد که 7 سال اول تولد بسیار پراهمیت است و در پایه گذاری شخصیت فرد تاثیری ویژه دارد به طوری که 70 درصد شخصیت کودک در این سن شکل می گیرد. پس بر والدین واجب است تا در تربیت فرزند خود در این دوران کوتاهی نکرده و تمام تلاش خود را برای پرورش آن به کار گیرند و دستوراتی را که اسلام در این زمینه بیان داشته را مو به مو به کار برند تا بتوان نسلی پاک و مد نظر اسلام به وجود آورد.

در بخشی از کتاب جایگاه مذهب در تربیت کودک می خوانیم:

با روش پرسش و پاسخ می توان کودک را با احکام و معارف الهی آشنا ساخت. همانطور که این روش در مدارس رایج است و آموزگاران پس از بیان محتوای درس از دانش آموزان در مورد درس بیان شده، پرسش می شود می توان برای آشناسازی کودکان با اهل بیت (ع) از این روش استفاده کرد. بدین طریق که نخست باید با کودکان در مورد اهل بیت (ع) سخن گفت و ویژگی های آنان را با زبان ساده بیان داشت، سپس پرسش هایی را در این زمینه مطرح کرد. مثلاً ابتدا نام ها و القاب ائمه اطهار (ع) را به کودک یاد داد پس از آن بپرسد که امام اوّل کیست؟ نام پدر و مادرش چیست؟ و … روش سؤال و جواب گاه به شکل مناظرات علمی در محافل رسمی و گاه در قالب پرسش های دینی مطرح است. گفت و گوهای ائمه اطهار (ع) با علماء و پیروان ادیان و مذاهب مختلف به صورت سؤال و جواب برگزار می شد و همچنین با فرزندان خود نیز به روش پرسش و پاسخ گفتگو می کردند. ائمه اطهار (ع) در بسیاری از موارد برای معرفی امام بعدی سؤالات علمی و دینی مردم را به او واگذار می کردند چنان که امام حسن عسگری (ع) برخی از استفتائات شیعیان را به فرزندش مهدی (ع) محول می کرد تا مقام و موقعیت آن حضرت نزد مردم شناخته شود. روزی حضرت علی (ع) در ارتباط با چند موضوع سؤالاتی از فرزندش حسن و حسین (ع) نمود که هریک از آنان جواب های حکیمانه دادند در این حال علی (ع) به یکی از صحابه خود که در مجلس حضور داشت فرمود این سخنان حکیمانه را به فرزندانت بیاموز، زیرا موجب تقویت عقل و عاقبت اندیشی می گردد.

صفحات کتاب :

115

کنگره :

‏‫‬‭BP253/4

دیویی :

‏‫‬‭297/644

کتابشناسی ملی :

5772776

شابک :

‫‭978-622-6538-65-7‬‬

سال نشر :

1398