کتاب اگر امام زمان(عج) نبود به نویسندگی عبدالحسین فخاری و ناشر آن نشر حلال است. این کتاب به بررسی دنیا و جامعهای می پردازد که امام زمان (عج) در آن نیست. جنبه های مختلف را بررسی می کند که نبود امان زمان (عج) بر آن تاثیر میگذارد.
اگر امام زمان(عج) نبود ، جهان، روح نداشت؛ رزق و روزی نداشتیم؛ نیس و مونس نداشتیم؛نا امید و امید به آینده نداشتیم؛ دعاگوئی چون او نداشتیم؛ حامی و پشتیبان نداشتیم؛فریادرس نداشتیم؛ پناهگاه نداشتیم؛ «ایران» را نداشتیم؛ بدون خورشید بودیم؛گنجینه دعاهامان ناقص بود؛ مراعاتکننده نداشتیم؛ جمعههامان بیروح بود و...بعضی "اگر "ها، انسان را به فکر فرو می برد اگر خدا نبود، اگر در یک کشور دیگر به دنیا میآمدم اگر پیامبران از تاریخ حذف میشدند، اگر دوستان خوبی نداشتم، اگر در دنیا جنگ نبود اگر انسان ها فریب شیطان را نمی خوردند و اگرهای دیگر ...
در این کتاب در یکی از این اگرها به تأمّل نشسته ایم: «اگر امام زمان نبود».در قسمت بعد توضیح داده ام چرا این "اگر " ذهن مرا به خود مشغول کرد و این کتاب به وجود آمد آرزویم این است به این سوال فکر کنیم و به اندازه معلومات مان بیندیشیم که اگر نعمت وجود امام زمان را نداشتیم، از چه چیزهایی محروم بودیم؟آیا اصلا وجود داشتیم؟ آیا به فرض وجود، زندگی لطفی داشت؟! با هم این سؤال را دنبال میکنیم؛ قطعا ً شما به این چهل عنوان، عناوین دیگری خواهید افزود.
میگویند: ماهی ها تا وقتی در آب هستند، قدر آب را نمیفهمند اما همین که از آب به خشکی میافتند، آنقدر تقلا میکنند و به خود میپیچند و تکان میخورند تا خود را به آب برسانند، آن وقت است که قدر آب که مایه حیات آن هاست را میفهمند. ما هم تا وقتی در هوای آزاد و سالم هستیم قدر هوا را نمیفهمیم و راحت تنفس میکنیم اما اگر در جای بسته و بی منفذ قرار گیریم یا گلوی ما را محکم بفشرند، حالت خفگی پیدا میکنیم و دست و پا میزنیم مگر رها شویم و دوباره بتوانیم در هوای آزاد تنفس کنیم ویا این که قدر سلامتی وقتی دانسته میشود که به درد وبیماری دچار شویم که گفته اند: قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید.