کتاب من یک پایین شهری ام نوشته اسماعیل امینی میباشد و انتشارات موسسه جام جم آن را به چاپ رسانده است. این کتاب، روایت نویسنده است از خاطراتی که از گذشته دارد. این کتاب مجموعهای از روایتهای زندگی و مردم پایین شهر تهران است.
کتاب «من یک پایین شهریام» نگاهی است از نزدیک به انسان و به رنج و شادی و سخت و آسانِ گذران روزگارانی در همین نزدیکیها و در میان همین مردمی که با ما زندگی میکنند.
«ترلان ننه، مادربزرگِ تمام اهل محل بود. حتی پدربزرگها و مادربزرگها، او را مادر خودشان میدانستند. همیشه لباس پارچهای سفید میپوشید با گلهای رنگی ریز، دامنش انگار دامنههای پوشیده از گلها و گیاهان کوههای آذربایجان بود.
یک روز از او پرسیدم: ننه، ترلان نه آدی دیر؟( ننه، ترلان اسم چیه؟)
خندید و گفت: بیر قوش آدی دیر بیر گؤزل قوش آدی. ( نام پرندهای است نام پرندهای زیبا)
ترلان ننه، فقط ترکی حرف میزد و فارسی بلد نبود.
بعد به زبان ترکی گفت: لابد میگویی چرا اسم پرندۀ زیبا را روی این پیرزن گذاشتهاند؟ پسرم من هم روزگاری دختری جوان و سرزنده بودم و در روستای خودمان لابلای گلها و درختها زندگی میکردم، درست مثل ترلانها. حالا باید در این شهر پر از آجر و سنگ و ماشین زندگی کنم.