کتاب نظریه بازیها نوشته عطاءالله طالعیزاده، مهسا نوریداریان میباشد و انتشارات مؤسسه دانشگاه تهران آن را به چاپ رسانده است.
این کتاب نظریهای کلی از بازیها را بر اساس ایده مطلوبیت مورد انتظار و مفهوم تعادل راهبردی مختلط ارائه میکند و همچنین مفهوم بازیهای همکارانه را که در آن بازیکنان میتوانند توافق نامه یا ائتلاف را تشکیل دهند، معرفی میکند.
این کتاب تحت تأثیر آثار پیشین ریاضیدانان و فیلسوفانی قرار گرفت که انواع خاصی از بازیها مانند پوکر، شطرنج، حراج، انتخاب منطقی و معضلات اجتماعی را بررسی کردند. قدمت برخی از این آثار به دوران باستان مانند افلاطون و ارسطو برمیگردد. پس از انتشار این کتاب، دانش نظریه بازیها با سرعت بیشتری در زمینههای مختلف به کار گرفته شد.
نظریه بازیها ترکیبی از مباحث ریاضی و مدیریتی است که به مطالعه موقعیتهای رقابتی و همکارانه با تلفیق هردو مبحث میپردازد. به عبارت دیگر، نظریه بازیها در پی تحلیل موقعیتهایی است که در آنها تصمیمهای تصمیم گیرندگان به یکدیگر وابسته است. واژه بازی که هر روز با آن مواجهایم، به فعالیتی رقابتی اطلاق میشود که در آن، بازیکنان بر اساس مجموعهای از قوانین با یکدیگر رقابت میکنند. این واژه در لغت بیانگر نمونهای از موقعیت متعارض است.
در واقع آنچه با عنوان بازی در دنیای امروز مطرح است، فضای بسیار محدودی از بازیها را شامل میشود؛ درحالی که حیطه نظریه بازی بسیار گسترده است که از آن جمله میتوان به بررسی و تحلیل پدیدههای موجود در فضاهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی، زیستی و... اشاره کرد.