آمریکا و ناتو اثر دکتر بهادر امینیان و منتشر شده توسط دانشگاه جامع امام حسین(ع) است.
ناتو نام نهادی است که حضور آمریکا را در اروپا مشروع ساخته است. پیمان ناتو در زمان جنگ سرد میان امریکا و کشورهای اروپایی در مقابل اتحاد جماهیر شوری تشکیل شد.
حضور پررنگ سازمان همکاری آتلانتیک شمالی(ناتو)در محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران و نقش فعال آن در مسائل امنیت جهانی بهویژه در صحنه اروپای شرقی و بالکان، ضرورت پرداختن بیشتر به این سازمان را که طولانیترین همکاری نظامی قدرتهای بزرگ دنیاست بیشتر میکند. بررسی این سازمان علاوه بر اهمیت راهبردی، امنیتی و سیاسی دارای اهمیت نظری و مفهومی نیز میباشد.
نگارنده در این کتاب میخواهد ضمن تشریح تحولات اخیر ناتوف دلایل این تحولات را تبیین نماید و نقش آن درسیستم بینالمللی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد و همچنین به تبیین نفوذ و تاثیرگذاری کشورهای مختلف در این راستا نیز میپردازد.
پیدایش و تحول ناتو
پایان جنگ سرد تحولات گستردهای در عرصه بینالمللی ایجاد کرد و بسیاری از روندها، ساختارها و نهادها را تغییر داد. برخی نیز خود را با شرایط جدید تطبیق دادند. ناتو موفقترین نهاد امنیتی دوران جنگ سرد بود که با موفیقت چشمگیری اهداف خود را تامین نمود. این سازمان در طول جنگ سرد مهمترین ساختار امنیتی در منطقه اروپا_ آتلانتیک به شمار میرفت و علاوه بر موفقیت در بازدارندگی اتحاد شوری، اهداف متعدد دیگری را نیز تامین نمود. محور اصلی تمرکز ناتو که به عنوان فلسفه وجودی آن نیز عنوان میگردید، دفاع سرزمینی در قبال تهاجم دشمن خارجی بود. این سازمان به عنوان یکی از موفقترین اتحادیهها در صحنه بینالمللی محسوب شد و نمونه مطالعاتی مناسبی برای بررسی نطریه اتحادها محسوب شده است.
ناتو محصول تحولات دوران پس از جنگ جهانی دوم، ایجاد نظام دوقطبی و گسترش هژمونی آمریکا در دنیای غرب است. در دوران پس از جنگ جهانی دوم، نظام حاکم بر سیستم بینالملل به طور کامل تغییر کرد و جهانی که در سه قرن قبل از آن اروپا محور بود، شکل جدیدی به خود گرفت و کانون قدرت به دو مرکز خارج از خاک اصلی اروپا؛ یعنی اتحاد جماهیر شوری و آمریکا منتقل گردید.