در کتاب گذار به نظم نوین جهانی و نقش ایران، چین و روسیه علاوه بر پرداختن به مباحثی از قبیل: مفهوم نظم و نظام در روابط بینالملل؛ مشخصهها و ویژگیهای نظم نوین جهانی و چالشهای کنونی نظام بینالملل؛ جایگاه چین و روسیه در نظم جدید جهانی؛ به صورت ویژه به «نقش و جایگاه ایران و محور مقاومت در نظم نوین جهانی»؛ «ویژگی ها، توانمندیها و گفتمان مقاومت در فرایند نظم نوین جهانی»، و همچنین «نظم نوین جهانی از منظر قام معظم رهبری» (مدظله العالی) پرداخته شده است.
از زمان شکلگیری نظام بین الملل در سال 1648 همواره دو دغدغه در روابط میان دولتها وجود داشته است؛ نظم و عدالت. در این میان، صاحب نظران بینالمللی نیز به طور کلی دو دیدگاه متفاوت را مطرح نمودهاند.
برخی به عدالت اصالت دادند و برهمین اساس، دیدگاههای عمدتاً هنجاری مطرح کردند به گونهای که استدلالهایشان رفته رفته به رشته حقوق بینالملل قوام بخشید و برخی دیگر بر نظم تاکید نهادند و بدینسان، دیدگاههای تجربی را ساخته و پرداخته کردند و استدلال هایشان نیز در یک سیر تکاملی به رشته روابط بینالملل شکل داد. بدینسان، نظم در روابط بین الملل نقش محوری یافت و به یکی از موضوعهای اصلی مطالعه در پیشبرد امور بینالمللی مبدل گردید.