کتاب بنای کسب و کار اجتماعی pdf

کتاب بنای کسب و کار اجتماعی مدل جدید از اقتصاد سرمایه داری که به مهم ترین نیازهای انسانی پاسخ می دهد را شرح می دهد.

کسب وکار اجتماعی نخستین بار توسط پروفسور محمد یونس، اقتصاددان بنگلادشی و برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۰۶، به کار گرفته شد. کسب و کار اجتماعی، کسب و کاری است که هدف اصلی تأسیس آن، اجتماعی بوده است؛ به عبارت دیگر یک کسب و کار اجتماعی ایجاد می شود تا یک یا چند مشکل اجتماعی نظیر: فقر، اعتیاد، بیکاری، طلاق، کار کودکان، مشکلات فرهنگی، مشکلات محیط زیستی و … را برطرف کند.

هر کسب و کار برای آنکه یک کسب و کار اجتماعی محسوب شود باید سه ویژگی که توسط محمد یونس معرفی شده اند را داشته باشد.

1- هدف اصلی کسب و کارهای اجتماعی، برطرف کردن مشکلات اجتماعی است و بر خلاف کسب و کارهای تجاری که برای حداکثر کردن سود برای صاحبان خود تأسیس می شوند، یک کسب و کار اجتماعی ایجاد می شود تا یک یا چند مشکل جامعه را برطرف کند؛ بنابراین می توان گفت کسب و کارهایی که هدف اصلی تأسیس آن ها کسب سود حداکثری برای صاحبانشان است حتی اگر فعالیت های اجتماعی انجام دهند تبدیل به کسب و کار اجتماعی نمی شوند.

2- از نظر اقتصادی خودگردان هستند؛ کسب و کارهای اجتماعی باید تمامی هزینه های خود را از طریق فروش محصولات یا خدمات، تأمین کنند؛ بنابراین سازمان های خیریه علی رغم آنکه هدف آنها مطلقاً هدفی اجتماعی است به علت آنکه از لحاظ اقتصادی خودگردان نیستند و هزینه های آنها از طریق دریافت کمک ها و هدایای مردمی و دولتی، تأمین می شود مشمول تعریف کسب و کار اجتماعی نمی شوند.

3- در کسب و کار اجتماعی سودی میان سهامداران تقسیم نمی شود. طبق شرط دوم هر کسب و کار اجتماعی باید از طریق درآمدی که از تجارت بدست می آورد، هزینه های خود را پوشش دهد اگر درآمدهای یک کسب و کار اجتماعی بیش از هزینه های آن باشد سود حاصل شده میان سهامداران تقسیم نمی شود بلکه برای گسترش دامنه فعالیت های اجتماعی مجدداً در کسب و کار اجتماعی، سرمایه گذاری می شود.

می توان در جمع بندی بیان کرد که کسب و کار اجتماعی، کسب و کاری است که هدف اصلی تأسیس آن اجتماعی است و ضرر ده نیست به این معنا که سود حاصل از فعالیت های آن برابر یا بیشتر از صفر است و سودی بین سهامداران تقسیم نمی کند.

در واقع می توان گفت یک کسب و کار اجتماعی از کسب و کارهای تجاری و سازمان های خیریه متمایز است؛ زیرا بر خلاف کسب و کارهای تجاری که هدف اصلی آن ها کسب سود اقتصادی حداکثری برای صاحبانشان است یک کسب و کار اجتماعی دارای هدف اصلی اجتماعی است و بر خلاف سازمان های خیریه که برای ادامه حیات خود و ارائه خدمات اجتماعی به کمک ها و هدایای دیگران وابسته هستند، یک کسب و کار اجتماعی از لحاظ اقتصادی خودگردان است و باید از طریق تجارت (فروش محصولات/خدمات) حداقل تمامی هزینه های خود را پوشش دهد.

پروفسور محمد یونس، در کتاب بنای کسب و کار اجتماعی، شیوه جدیدی از کسب و کار در دنیای سرمایه داری که منجر به تأمین نیازهای حیاتی بشر خواهد شد به تبیین مفهوم کسب و کار اجتماعی می پردازد او در کتاب بنای کسب و کار اجتماعی علاوه بر بیان مفاهیم نظری، مثال هایی الهام بخش از کسب و کارهای اجتماعی که حاصل تجربیات اوست می آورد.