کلیله و دمنه (جلد سوم)

کتاب کلیله و دمنه کتابی است از اصل هندی که در دوران ساسانی به فارسی میانه ترجمه شد. کتاب کلیله و دمنه کتابی پندآمیز است که در آن حکایت های گوناگون (بیشتر از زبان حیوانات) نقل شده است. نام آن از نام دو شغال با نام های کلیله و دمنه گرفته شده است. بخش بزرگی از کتاب اختصاص به داستان این دو شغال دارد. اصل داستان های آن در هند و در حدود سال های ۱۰۰ تا ۵۰۰ پیش از میلاد به وقوع می پیوندند.

گزیده ای از کتاب کلیله و دمنه (جلد سوم):
رای به برهمن گفت: اکنون داستانی را بگو که پس از این که جرمی صورت گرفته و شخصی به اشتباه مجازات شده آیا تازه کردن روابط نیاز به دوراندیشی و احتیاط دارد یا نه.

برهمن گفت: اگر شاهان عفو و چشم پوشی را رعایت نکنند و از هرکس اندک خیانتی مشاهده کنند و درباره او فرمان تندی صادر نماید دیگر نمی توان به او اعتماد کرد و کارهای کشور بیهوده و تباه گردد و شاه از لذت عفو و منت بی بهره شود و زیبائی حال و کمال کار مردان را هیچ پیرایشی زیباتر از عفو و بخشش نیست و هیچ اخلاقی برای آن ها پسندیده تر از چشم پوشی و نادیده گرفتن نخواهد بود و پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: آن کس که فرمانروا می شود باید توانائی غلبه بر خشم خود را داشته باشد...