کتاب خاطره در خاطره pdf
معرفی کتاب خاطره در خاطره
خاطره در خاطره، اثری است که نگاهی به زندگی نه تن از شهدای روستای عموقین در استان آذربایجان شرقی می اندازد و سیر تحولاتی که در آنان شکل گرفت تا آن ها را به مسیر شهادت کشاند، بازمی گوید. احمد واثق مصاحبه های این کتاب را انجام داده و صغری جوادی کار نوشتن را بر عهده داشته است. نشر صریر کتاب خاطره در خاطره را منتشر کرده است.
اگر به تاریخ جنگ ایران و عراق نگاهی بیندازیم، شاید مهم ترین نکته ای که نظرمان را جلب کند همین حضور بی باک و پرشور جوانان در جبه ها است. افرادی که با گذشتن از خانواده، جان و مال، با خلوصی بی انتها برای دفاع از میهن کشورشان در مسیری قدم گذاشتند که پایانش نامعلوم بود. شهادت، جانبازی یا ایثارگری هر کدام در نظرشان جلوه ی خاصی داشت و برای رسیدن به شهادت چیزی را مانع راه خودشان نمی دیدند. اما چطور شد که مردمانی به این درجه از ایمان و اطمینان رسیدند؟ چگونه حاضر شدند تا همه چیز را فدای کشورشان کنند؟
کتاب خاطره در خاطره از بازنویسی مصاحبه هایی شکل گرفته است که به زندگی پژوهشی شهدای روستای عموقین می پردازد. خاطره در خاطره، مانند دفتری باز از زندگی این شهدا می گوید و سیر تحول و تکامل فکری شان را مشخص می کند.
گزیده کتاب خاطره در خاطره
زمانی که احداث مدرسه در روستای عموقین مطرح شد تمام خانواده های احمدی و در راس آن ها آقاکریم که نقش مهمی در ترویج و تبلیغ مسائل تربیتی و فرهنگی و توسعه و آبادانی روستا داشتند برای راه اندازی دبستان «قائم مقام» عموقین و تهیه مسکن و مایحتاج معلمان روستا پیشگام شدند.
آقاکریم با به دوش کشیدن امور زندگی، دو پسر و سه دخترش را به کار در مزرعه و چرا بردن گاو و گوسفند وادار نمی کرد تا آن ها، تمام هم و غمّ شان را روی یادگیری قرآن و علم و دانش متمرکز کنند. همچنین از هر وسیله و فرصتی برای علاقه مند کردن آنان برای تحصیل استفاده می کرد.
خانواده مؤمن و مذهبی آقاکریم بویژه دخترانش، در آغازین روزهای سال ۱۳۴۳ باز هم چشم انتظار به دنیا آمدن ششمین خواهر یا برادر خود بودند. این انتظار در سومین روز اردیبهشت به پایان رسید و صدای نوزاد در خانه پیچید. پدر بعد از قرائت اذان و اقامه در گوش نوزاد که چهره اش مثل برف، سفید و مثل خورشید، نورانی بود نامش را شمس الدین گذاشت. مادر او را در آغوش می گرفت و از شیره جان سیرابش می کرد و در زمان تهیه سوخت زمستانی تپالا که از ضروریات زندگی روستایی برای پختن نان و غذا بود شمس الدین را با چادر به پشت می بست.
