کتاب کودک مطلوب من، راهنمای والدین برای تربیت بهتر کودکان نوشتهی سرور ادیبی، به شما کمک میکند تا راه و روش فرزندپروری را یاد گرفته و کودکی مطلوب داشته باشید. این کتاب، در انتشارات متخصصان به چاپ رسیده است.
فرزندپروری یکی از اهداف و راهبردهای اساسی خانواده است که محصول و میوه خانواده را مشخص میکند. در واقع خانواده مطلوب بر اساس خروجی مطلوب آن یعنی فرزندان سالم و توانمند ارزیابی میشود. فرزندپروری فرآیندی است که از آمادگی و آگاهی خانواده آغاز و به شکوفایی تمدن و توسعه سرمایه اجتماعی منتهی میشود. هرگونه سهل انگاری در آمادگی مهارت در خصوص تربیت فرزندان میتواند به فرزند آزاری و حتی جنایتی آرام منجر شود. جایی که ثمره یک خانواده فرزندان افسرده یا منحرف یا... باشد علاوه بر خود فرزندان، جامعه باید هزینه این سهل انگاری و یا جنایت را بپردازد.
اما فرزندپروری که پایه و اساس آن صحیح باشد علاوه بر بهبود وضعیت خانواده، باعث ایجاد جامعهای با نشاط و پویا خواهد شد. پس فعال سازی عقلانیت، هوشمندی ماهرانه والدین در زمینهی فرزندپروری موجب کارآمدی و زیست متعادل آینده سازان میگردد. امید است کتاب حاضر که به همت روانشناس کودک و نوجوان سرکار خانم سرور ادیبی نوشته شده است گامی در جهت ارتقا و بهبود پروسه فرزندپروری باشد.
همسو نبودن و اختلاف والدین در روش تربیتی، درست مثل این است که هرکدام از سمتی دست بچه را میکشند، کودک این از هم گسیختگی را سریعاً درک میکند و برای رسیدن به امیال خود از آن استفاده و گاهی سوءاستفاده میکند. والدین باید در رابطه با شیوه تربیتی به تفاهم و تعادل برسند و نباید نظرها و شیوههای دیگران را داخل سیستم تربیتی خود کنند. برای کنترل کودک باید به او نشان دهید که در برابرش مصمم هستید.
تنش و فشار روانی در خانواده: تنشها و ناملایمتیهایی که در خانواده رخ میدهد مثل طلاق، ازدواج مجدد، اختلافها، بیماریهای جسمی و ... از دیگر عواملی هستند که میتوانند با تأثیری که بر سلامت روان اعضای خانواده و شکل روابط آنان با یکدیگر و با کودک میگذارد، رفتار کودک را تغییر دهد. جامعه: وقتی سن کودک بیشتر میشود و به مهد و مدرسه میرود، با افراد و موضوعات جدیدی سر و کار پیدا میکند که میتوانند آثار مثبت یا منفی بر او داشته باشند. مثل دوستان، همکلاسیها، رسانه (اینترنت، کامپیوتر، تلویزیون) و کارکنان و محیط مدرسه. تماشای مداوم تلویزیون و ماهواره به ویژه صحنههای پرخشونت و بازیهای نامناسب رایانهای باعث کاهش خلاقیت و تعامل کودکان با خانواده و افزایش رفتارهای پرخاشگرانه میشود. والدین باید روی بازیهای رایانهای و فیلمهایی که کودک میبیند شناخت و آگاهی داشته باشند.
بسیاری از کودکانی که به مراکز مشاوره به دلیل اضطراب و ترس مراجعه میکنند اغلب بعد از دیدن فیلمهایی که مناسب سنشان نبوده و صحنههای ترسناک داشته یا بازیهایی که موجودات خیالی و ترسناک داشتهاند به مشکلاتی مثل شب ادراری، لکنت زبان، دیدن کابوس، ترس شدید و... مبتلا شده بودند.