کتاب نقش سیستم های تولید به هنگام در بهره وری تولید نوشته ی کیانا صالحی به آموزش نحوه ی معرفی و بررسی اهداف سیستم مورد مطالعه و ارائه تکنیک هایی برای خرید و تحویل به موقع محصولات می پردازد.

تولید به هنگام در صورتی که به شکل مناسب در یک سازمان به کار گرفته شود، ظرفیت تقویت مزیت رقابتی سازمان را در بازار به شکل اساسی با کاهش اتلاف ها و بهبود کیفیت محصول و بهره وری تولید دارا خواهد بود.

به طور کلی نوعی فلسفه تولیدی است که می گوید: اقلام مورد نیاز را با کیفیت مورد نیاز، به مقدار مورد نیاز و دقیقا در زمان مورد نیاز تولید کنید. با موفقیت کارخانجات ژاپنی در بازارهای جهانی توجه بسیاری از شرکت های غربی به این موفقیت ها معطوف شد و بسیاری معتقدند که سنگ بنای موفقیت ژاپنی ها در تولید به موقع است. بنابراین سعی در پیاده سازی و گسترش این سیستم تولید در کشورمان می تواند باعث پیشرفت در صنایع مختلف شود.

گزیده کتاب نقش سیستم های تولید به هنگام در بهره وری تولید

اتخاذ رویکرد چیدمان محصول گرا و چیدمان U شکل ماشین آلات باعث افزایش تعداد دفعات حمل و نقل میان فرآیندها می شود برای رفع این مشکل باید در کنار چیدمان بهبود یافته ماشین آلات و کارخانه از روش های حمل و نقل سریع نیز بهره گرفت.

نقاله نواری، سطوح شیبدار و بالابرهای چنگکی از جمله این روش هاست. یکی دیگر از عمده ترین موانع در کاهش زمان فرآیند و ایجاد یک جریان روان در تولید مشکل زمان های طولانی آماده سازی (Set up) است.

مدل مقدار سفارش اقتصادی (EOQ) در حالت تولید سعی دارد تا اندازه انباشته را به نحوی تعیین کند که توازن بهینه ای میان هزینه های آماده سازی ماشین و نگهداری موجودی برقرار گردد. در شرایطی که زمان و هزینه های آماده سازی بالا هستند.

محاسبات EOQ به اندازه انباشته هایی بزرگ منتهی می گردد این در حالی است که اندازه انباشته های بزرگ و در نتیجه موجودی بالا با رویکرد JIT ناسازگار می باشند. از این رو فعالیت ها در JIT حول محور کاهش زمان آماده سازی (Set up) متمرکز می باشند این کاهش استفاده از اندازه انباشته های کوچک را امکان پذیر ساخته و گامی است به سوی مفهوم تولید و حمل واحد.

این رویکرد JIT قویا با تفکر EOQ در تضاد بوده و اساسا معتقد است که زمان آماده سازی ماشین منشأ اصلی کلیه ضایعات Waste بوده و می تواند (باید) کاهش یابد. به منظور کاهش زمان آماده سازی Setup، JIT چهار رویکرد اساسی را ارائه می دهد:

1- آماده سازی درونی (Internal setup) را از آماده سازی بیرونی (External setup) جدا کنید. آماده سازی درونی به بخش هایی از فرآیند آماده سازی اطلاق می شود که نیازمند توقف عملیات ماشین هستند.

این در حالی است که آماده سازی بیرونی را می توان در کنار ماشین (و یا هر محل دیگر) بدون تماس مستقیم با ماشین انجام داد. آماده سازی قالب پیش از نصب روی دستگاه می تواند مصداقی برای آماده سازی بیرونی باشد.

2- حتی الامکان آماده سازی های درونی را به آماده سازی های بیرونی تبدیل کنید. این مهم ترین کار در کاهش زمان آماده سازی دستگاه و دستیابی به آماده سازی زیر ده دقیقه (Single setup) است.

3- فرآیند تنظیم را از آماده سازی حذف کنید.

تنظیم قسمت اعظم زمان آماده سازی درونی را به خود اختصاص می دهد. کاهش زمان تنظیم نقش به سزایی در کاهش کل زمان آماده سازی خواهد داشت.

4- حتی الامکان آماده سازی ها را حذف کنید.

آنچه که در خط تولید شرکت مورد مطالعه (شرکت X) در مورد آماده سازی ماشین آلات دیده شد آماده سازی کلی دستگاه برای یک شیفت کاری بود. این آماده سازی در داخل زمان شیفت کاری و به صورت متداول انجام می گردید.

صفحات کتاب :

120

کنگره :

‏‫‬‭TS155‏‫‬‮‭‏‫‭/ص2ن7 1396

دیویی :

‏‫‬‭‬‮‭658/5‬‬

کتابشناسی ملی :

4739970

شابک :

978-600-8796-50-3

سال نشر :

1396