ویلیام بیمن، انسان شناس آمریکایی، در کتاب سنت های اجرایی در ایران به بررسی سنت های نمایش در ایران می پردازد که ریشه ی فرهنگی آن به قرن ها پیش از ارتباط با غرب باز می گردد.
خواننده هایی که از فرهنگ ایرانی آگاهی ندارند با خواندن این کتاب از تعدد سنت های اجرایی در این کشور یکه خواهند خورد، این سنت ها که برخاسته از دل فرهنگ ایرانی است، به عنوان مهر تاییدی بر حقایقی ژرف در مورد این کشور هستند.
این سنت های اجرایی که شامل تعزیه و روحوضی هستند در حال حاضر نیز در این کشور اجرا می شوند از جهت زیبایی شناختی این نمایش ها بسیار پیچیده زیرکانه و منعکس کننده ی فرهنگ و اندیشه ی ایرانی اند. پروفسور بیمن در کتاب سنت های اجرایی در ایران رابطه ی بین نمادگرایی و ساختار این نمایش ها و فرهنگ ایرانی را نشان می دهد. کتاب سنت های اجرایی در ایران حتی برای آن دسته از افراد که علاقه ای به ایران ندارند هم جالب است چرا که دنیایی از هنرهای نمایشی را به تصویر می کشد و بر تمام کسانی که به این شاخه از هنر علاقه مندند تاثیر می گذارد.
بررسی الگوها و قاعدهها
اجرای ایرانی، دارای ساختمان و قاعده میباشد، در واقع میبایست در راستای کسب هر تاثیری باشد. حتی در یک احوالپرسی معمولی ساده دارای ساختار میباشد و در سطوح بالاتر، یک نمایش درام و یا کمدی به طور یک نمایش چند بخشی سازمان یافته است با مشاهده اطلاعات پرداخت نشده، امکان پذیر است که ارزشی برای طبیعت سازمان یافته هر شکل از اجرا قائل باشیم. تعزیه، از انواع نمایش ایرانی که در این کتاب مورد بحث قرار گرفته فوقالعاده در چیدمان خود، ساختار خود و هدفش نظاممند میباشد.
با نگاهی کلی به این الگوها، دریافت اینکه چگونه چیدمان این عناصر در تائیر کلی شکل دخیل هستند ممکن میشود. مثال ساده این است که به مقایسه کتابی که در یک سخنرانی عمومی موفق دیده شده بپردازیم چه در ایران و چه در ایالات متحده آمریکا.