کتاب پیشرو، پژوهشی است در حوزه دانش منطق که مولف فرهیخته آن به بررسی تفضیلی آرای منطقدانان مسلمان درباره یکی از مباحث مهم منطق شرطی یعنی لوازم شرطیات یا تلازم شرطیات میپردازد. تالیف و نشر این کتاب ازآنرو بایسته است که بهرغم اهمیت بحث منطق شرطی، بهویژه در مقایسه با منطق جدید در بخش منطق جملهها، از قرن هفتم به بعد، کمتر به آن توجه شده است.
یکی از مباحث مهم در منطق سنتی، که بسیار به مباحث منطق گزارهای نزدیک است، روابط منطقی بین قضایا میباشد که اغلب در کتب منطقی پیشینیان، با عنوان تناقض و عکس، لوازم قضایا، مناسبات قضایا مطرح شده است و امروزه، با عنوان استدلال مباشر از آن یاد میشود. این روابط که ابتدا در قضایای حملی مطرح و سپس، برخی از آنها برای قضایای شرطی نیز به کار برده شدهاند، به تدریج در طول تاریخ منطق، شناسایی و هریک نامی ویژه به خود گرفتهاند.