در آموزههای دینی، و بهویژه در تعالیم اهلبیت برای تکتک افراد خانواده حقوقی خاص تعریف شد. در این بین، طبیعی است که بنابرشرایط مختلف، گاه تعارض یا تزاحمی میان این حقوق رخ دهد و ازاینرو، به راهکارها وشیوههایی نیاز است که به رفع این تزاحمات و تعارضات بپردازد.
نویسندگان کتاب بررسی فقهی و حقوقی تزاحم حقوق در خانواده با اشاره به تزاحمهایی که در حقوق اعضای خانواده رخ میدهد، پس از بررسی مفهومی تزاحم وکلیاتی دربارۀ آن، به چارهاندیشی در رفع اینگونه تزاحمات پرداختهاند. این تزاحمهاعبارتاند از تزاحم حقوق والدین با فرزند، تزاحم حقوق پدر و مادر فرد با همسر,....
اولین مفهومی که باید مورد توجه قرار بگیرد، مفهوم واژۀ تزاحم است که درمبحث اول، این واژه و اقسام آن بیان خواهد شد.
الف. تعریف تزاحم: در این گفتار به تعریف تزاحم در لغت و اصطلاح اشاره خواهد شد.
1. تزاحم در لغت: تزاحم مصدر باب تفاعل و از ماده «زَحَمَ» به این معانی آمده است:
الف) «زَحَمَ القومُ بعضهم بعضاً»؛ آن قوم بر یکدیگرتنگ گرفتند و انبوه شدند.
ب) «ازْدَحَمَ القومُ و تَزاحَمُوا: تَضایَقُوا»؛ آن قوم تنگ وسخت گرفتند.
ج) «الزَّحْمُ: أن یَزْحَمَ القَوْمُ بَعضُهم بَعْضاً مِنْ کَثْرةِ الزِّحامِ إذا ازدَحَموا»؛ قوم از کثرت تنگی، نسبت به یکدیگر سخت و تنگ گرفتند.
د) «الزَّحم: مصدر، زَحمتُ الرّجلَ أزحَمه زَحْماً، إذا دفعته فی مَضیق»؛ مرد را به تنگنا و سختی انداختم.
همچنین در فرهنگ لغت عمید و فرهنگ عربی به فارسی معاصر، تزاحم به «رنج، آزردگی، به هم فشار آوردن، یکدیگر را تحت تأثیر گذاشتن، همدیگر را در تنگنا گذاشتن، با هم رقابت کردن» معنا شده است.