کتاب اصول معاینه دستگاه گوارش و اعصاب در نشخوار کنندگان و تک سمی ها pdf

معرفی کتاب «اصول معاینه دستگاه گوارش و اعصاب در نشخوارکنندگان و تک‌ سمی‌ ها»

رسیدن به یک تشخیص صحیح و قطعی مستلزم احاطه کامل به آناتومی و فیزیولوژی و به‌طور کلی به کار هر عضوی از بدن دام در حالت سلامت دارد. لذا بازرسی هر عضو یا دستگاه باید با دقت زیاد و وقت کافی انجام گیرد تا چنانچه اعمال فیزیولوژیک در سطح طبیعی خود انجام نمی‌گیرد و یا ناتوان و نارسا می‌باشد، شناخته شده و به عبارت دیگر حالت پاتولوژیک از فیزیولوژیک مشخص گردد. گاهی رسیدن به تشخیص بیماری با توجه به نشانه‌های بالینی بارز چندان مشکل نیست، ولی بعضی مواقع به این آسانی هم نیست که باید با صبر و حوصله و با روش علمی شناخته شده، بازرسی بالینی را اعم از تاریخچه حیوان و محیط زندگی دام دنبال نمود و با به‌کارگیری پاراکلینیک شامل میکروبیولوژی، هماتولوژی، پاتولوژی و...به تشخیص نهائی و قطعی رسید.

کتاب «اصول معاینه دستگاه گوارش و اعصاب در نشخوارکنندگان و تک‌سمی‌ها» حاصل چندین سال جمع‌آوری مطالب علمی و تجربیات و اندوخته‌های مؤلفین (دکتر محمدقلی نادعلیان، دکتر فریدون نورمحمدزاده، دکتر عباسعلی‌اطمینانی آملی) می‌باشد. تلاش شده است تا نکات اصولی و کلیدی در رابطه با دام ذکر شود تا علاقه‌مندان بتوانند به روش علمی و صحیح،  این کار پایه‌ای را به نحو احسن انجام دهند. کتاب حاضر مشتمل بر 6 فصل است که در هر فصل با اشکال مربوطه سعی شده است که مطلب به طور رسا ارائه شود. در پایان هر فصل نیز منابع مربوط نگاشته شده و همین‌طور با ذکر منابع در متن خواننده می‌تواند به مطالب مورد نیاز دسترسی پیدا کند.

گزیده کتاب «اصول معاینه دستگاه گوارش و اعصاب در نشخوارکنندگان و تک‌ سمی‌ ها»

گرفتن تاریخچه دام یا دام‌های بیمار از اهمیت زیادی برخوردار است، چون اطلاعاتی که از این راه به دست می‌آید، دامپزشک را در معاینه و کارهای بعدی که باید انجام گیرد، کمک نموده و نهایتاْ به تشخیص می‌رسند. در چنین مواقعی حتی‌الامکان سعی می‌گردد از فرد یا افرادی که با دام تماس دارند، مثل صاحب دام یا کارگری که روزانه به دام‌ها غذا می‌دهد و یا مهتر و کارگر اسب که حیوان را دست‌گردان یا درمان و سواری با اسب همراه است، پرسش شود. آن‌چه مسلم است، شخص یا اشخاصی که به طور روزانه با بیمار سروکار دارند، بهتر می‌توانند به سئوالات دامپزشک جواب دهند تا صاحب دام یا افراد غیر مسئول دیگر. پرسش‌ها باید طوری پرسیده شود که در عین سادگی و قابل‌فهم برای پرستار دام، موجب بدگمانی وی نگردد و به عبارت دیگر، دامپزشک باید اعتماد پاسخ‌دهنده را جلب نماید و نشان دهد که جز تشخیص و ردیابی بیماری و حل مشکل دام و صاحب دام منظور دیگری ندارد...