هدف اصلی از تالیف و انتشار کتاب "اصول جراحی و هوشبری دامپزشکی" مستند کردن و به تصویر کشیدن تجارب و آموختههای جمعآوری شده در زمینه جراحی دامها وسایر حیوانات بود که برای دانشجویان و دامپزشکان مفید است.
تاریخچه
تاریخچه دامپزشکی از 25000 سال قبل که اطلاعاتی در زمینه علم پزشکی و دامپزشکی در سنگوارهها به دست آمد آغاز میشود. یک دانشمند هندی به نام سوسراتا در کتابی به زبان سانسکریت علم جراحی را معرفی کرد. این کتاب دارای 10 بخش و 5 قسمت بود و با پرداختن به جراحی و پیشنیازها و وسایل آن، روشهای بستن زخم، شکستگی، دررفتگی، درمان فیستول، روشهای بخیه زدن و گچگرفتن، تجربیات جراحان باستانی را بازگو میکند. مصریهای باستان و یونانیها نیز جدای از هندیها، پیشرفتهایی را در علم دامپزشکی داشتهاند. در کاغذهای پاپیروس باقیمانده از مصر اطلاعاتی در مورد درمان شکستگی و زخمهای سطحی وجود دارد.
در دوره رنسانس حرفه دامپزشکی دوباره به تاریکی فرورفت تا اینکه در قرن سیزدهم جوردنس رافوس استاد دامپزشکی فردریک دوم و قانونگذار سیسیلی، علم دامپزشکی را دوباره احیا کرد.
اولین مدارس دامپزشکی در قرن شانزده دایر شدند و اولین جراحی های دامپزشکی انجام شدند.