کتاب چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند (چاپی و pdf)

کتاب چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند نوشته ادل فبر و الین مازلیش، به والدین فرصتی می دهد تا آنچه را آن ها به شیوه ی خودشان آموخته اند به تنهایی یا با همراه یک دوست تمرین کنند.

ارتباط بین هر والد و کودکی، موضوعی بسیار شخصی و خصوصی است. این عقیده که به هر والدی ابزارهایی بدهیم که چطور در ارتباطی نزدیک با فرزندش صحبت کند، به نظر اقدام درستی نمی آمد.

با خواندن کتاب چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند (How to talk so kids will listen and listen so kids will talk) سؤالات زیادی از خودتان خواهید کرد. اصول جدیدی وجود دارد که جذب می کنید، مهارت های جدیدی که به کار می برید، الگوهای جدیدی که می آموزید و الگوهایی قدیمی که حتی از آن ها خبر ندارید. با طبقه بندی کردن و شکل دادن الگوها ی خودمان، گاهی دشوار است که جلوه ی تصویر بزرگ تر را مد نظر قرار دهیم.

ما می خواهیم راهی برای زندگی کردن با یکدیگر بیابیم تا بتوانیم درباره ی خودمان احساس خوبی داشته باشیم و به عزیزان مان کمک کنیم تا درباره ی خودشان احساس خوبی داشته باشند. ما می خواهیم راهی پیدا کنیم که بدون سرزنش و بدگویی، با هم زندگی کنیم. ما می خواهیم راهی پیدا کنیم تا بدون آسیب زدن به کسی، خشم و عصبانیت مان را ابراز کنیم.
ما می خواهیم راهی پیدا کنیم تا با نیازهای فرزندان مان محترمانه برخورد کنیم. ما می خواهیم راهی پیدا کنیم تا شرایط را برای مسئول و ملاحظه کار بودن فرزندان مان مهیا کنیم.

ما می خواهیم حلقه ی گفتگوی بی فایده ای را که از نسلی به نسل دیگر تداوم داشته است، بشکنیم و ارثیه ای متفاوت را به فرزندان مان منتقل کنیم، روشی ارتباطی که آنان می توانند آن را تا آخر عمر با دوستان شان، همکاران شان، والدین شان، همسرشان و زمانی با فرزندان خودشان، به کار ببرند.

ادل فیبر (Adele Faber) و الین مازلیش (Elaine Mazlish) در این کتاب تکنیک های جدید و شیرینی برای مشکلات روزمره ای که والدین با آن مواجه می شوند، دارند. آن ها بهترین تفکرات روانشناسی را با دانش عملی ترکیب می کنند تا به شما کمک کنند این ایده ها را امروز در خانه ی خود عملی کنید.

در بخشی از کتاب چگونه با کودکم صحبت کنم که گوش کند و چگونه گوش کنم که کودکم صحبت کند می خوانید:

تاکنون، به احتمال زیاد فرزندان تان فرصت های بی شماری را به شما ارائه داده اند تا مهارت های گوش کردن را به عمل در آورید. وقتی مسأله ای بچه ها را آزار می دهد، بیشتر اوقات با صدای بلند و واضح آن را به ما می گویند. من می دانم که در خانه ی خودم هر روز با بچه ها مثل شبی در تئاتر می گذشت. یک اسباب بازی گم شده، موی خیلی کوتاه شده، خبری در مورد مدرسه، شلواری جدید که اندازه نبود، دعوا بین برادر و خواهر، همه ی این بحران ها می توانند به اندازه ی کافی گریه و هیجان را برای یک نمایش سه پرده ای غم انگیز شکل دهند. ما هرگز فاقد موضوع نبودیم.