دهمین مجلۀ «گاهِ نقد» که در دی ماه ۱۴۰۱ منتشر شده است، به مقولۀ مهاجرت در ادبیات میپردازد. قالب آثار بررسی شده بیشتر رمان است، اما مجموعه داستان و روایت نیز در آنها مشاهده میشود. «گفتار»، «نوشتار» «نقدوار» و «رهیار» بخشهای این شماره را تشکیل میدهند که هرکدام به شکلهای گوناگون ادبیات مهاجرت را در برخی از کتب منتشرشده معرفی و نقد میکند.
در ابتدا، حسین زحمتکش زنجانی، سردبیر این شماره در بخش گفتار با اشاره به جریانهای فعال در نوشتن رمان و داستان ایرانی، نمایی از ادبیات مهاجرت را در سالهای اخیر در دو حوزۀ تألیف و ترجمه ترسیم میکند. در بخش نوشتار به موضوعات «نسبت ادبیات مهاجرت و ادبیات دفاع مقدس»، «تعلیق هویت و سوژۀ سرگردان در ادبیات مهاجرت»، «تغییرات خانواده در فرایند مهاجرت» و موضوعاتی از این دست پرداخته میشود.
در بخش نقدوار برخی از کتب ادبیات مهاجرت در چهار دستۀ رمان، روایت، مجموعهداستان و نمایشنامه معرفی و نقد میشود. موضوع بخش «رهیار» تازههای کتاب است. در این بخش تلاش شده است تازهترین کتابهای مرتبط با موضوع در دو قالب رمان و روایت معرفی شود.