کتاب تندیس شکیبایی به قلم علامه سید محمدکاظم قزوینی نوشته شده و توسط جلال سبحانی ترجمه شده است. اثر حاضر با توجه به منابع تاریخی، به شرح زندگی حضرت زینب (س) از ولادت تا وفات آن حضرت پرداخته است. در پایان کتاب نیز به اقوال در مورد مکان دفن آن حضرت اشاره شده است. تألیف کتاب تندیس شکیبایی، با جدیتی تمام، منابع تاریخی مربوط به وقایع پیش از واقعۀ کربلا و دوران زندگانی حضرت زینب (س) را جمعآوری و با تسلطی بسیار، جوانب مختلف این مرحله را موشکافی و تحلیل کرده است. این بازخوانی از جمله برترین عبادتها و بهترین راههای نزدیک شدن به خداوند است؛ زیرا آگاهی از زندگی اولیای بزرگ الهی، اولین گام برای پیروی از آنان به شمار میرود. نویسنده کتاب تندیس شکیبایی را در بیست فصل گرد آورده و به توضیح هر یک از فصول پرداخته است.
امام حسین (ع) خواهرش زینب (س) را به محافظت از بانوان و کودکان، پس از بهشهادترسیدن خویش سفارش کرد و خداوند خود داند که اجرای این سفارش امام (ع) تا چه اندازه دشوار بوده است؛ بهویژه پس از آن یورش وحشیانۀ سپاه دشمن به خیمههای امام حسین (ع) و آتشزدن آن و پراکندهشدن زنان و کودکان در بیابان کربلا. در آن دم که سپاه دشمن به خیمههای حسینی یورش آورد، بانوان حرم همگی، به زینب (س) پناه آوردند و خود را پشت او پنهان کردند. کودکان نیز به او پناه آوردند و خود را از بیم ضربات تازیانه و چوبدستی، پشت او مخفی کردند .
زینب (س) نیز آنگونه که پرنده در هنگاه هجوم باز به آشیانه، از جوجههایش محافظت میکند، از آنان پاسداری میکرد و پیکرش را سپر زنان و کودکان قرار میداد تا آسیبی به آنان نرسد. به همین علت نیز در مدت زمانی کوتاه، جسم شریفش بر اثر ضربات پیدرپی تازیانه و چوبدستی به کبودی گرایید .
پس از آن هجوم وحشیانه و آتشزدن خیمهها، زینب به دلجویی از بانوان و کودکان دشت بلا پرداخت. هریک از آنان را با اسم صدا میزد و یکیک آنان را برمیشمرد و هر که را نمییافت، خود به جستوجویش میپرداخت.